| |
επεισ 4
Πάνω απ το κεφάλι του ο Ήλιος δεν έδυε ποτέ ,λες και ήθελε να του φωτίζει συνεχώς τα βήματα ,αλλά συνάμα και να μη του επιτρέπει να ξαποστάσει για να πάρει ένα υπνάκο.
Δεν ένοιωθε ούτε πείνα, ούτε και δίψα σ εκείνο το μονοπάτι, παρα μόνο εγκεφαλική κούραση, μέχρι η πνευματική τροφή να αφομοιωθεί για τα καλά μέσα του.
Επιτέλους ,ξανά ένα καινούργιο μονοπάτι απλωνόταν μπροστά του,ένα σιδερένιο μονοπάτι αυτή τη φορά ,με καταγραμμένους στους τοίχους ολάκερες βιβλιοθήκες ,καθώς και μεγαλύτερες ανακαλύψεις από την προηγούμενη εποχή, αλλά και με πιο ανθρωποβόρους πολέμους απ το χθές.
Το ζώο-άνθρωπος δεν έπαψε ποτέ να ανήκει στα σαρκοφάγα και να διαθέτει τους πιο κοφτερούς κυνόδοντες πάνω στα κοντάρια και μεσα στα θηκάρια του.
Λόγχες και ξίφη από σίδερο που κομμάτιαζαν κόκκαλα, σάρκες αλλά και ψυχές , σ ένα κόσμο που έμελε να έχει την μεγαλύτερη διάρκεια απ τους προηγούμενους που γνώρισε και να φαντάζει ατέλειωτος.
Διάσπαρτες λαμπυρίζουσες πιτσιλιές σαν νησίδες πάνω στη ψυχρή μεταλλική επιφάνεια του μονοπατιού, υποδήλωναν την Αναγέννηση στις τέχνες και τα γράμματα.
Όμως στην πορεία προς τα μπρός ,οι τοίχοι άρχιζαν να ξερνούν ένα κόκκινο κολώδες υγρό που γρήγορα τούφερε ναυτία.
Αίμα ζεστό και αχνιστό άρχιζε να στάζει ή να πετάγεται σαν πίδακας μεσα απ τις μικρές και μεγάλες ρωγμές τους,βάφοντας κατακόκκινο το μονοπάτι .
Επαναστάσεις,αιματηρές ανατροπές και πολιτικές ανακατατάξεις ,μικροπόλεμοι και συνοριακές αψιμαχίες ,αλλά και μορφές ανθρωπιστικές ξεπρόβαλαν μέσα απ τον ορυμαγδό του μίσους και της αλληλοεξόντωσης ,ξεστοιχειώνοντας την μοίρα των ταπεινών και καταφρονεμένων που ζούσαν δίχως όνειρα.
Ξαφνικά τα χέρια απορρόφησαν κι έστειλαν στο μυαλό καινούργιες εικόνες και παραστάσεις φρίκης από ένα μεγάλο πόλεμο που σάρωσε τον πλανήτη από άκρη σ άκρη ,μαζί με καινούργιες ανακαλύψεις που στην αρχή εξυπηρετούσαν τις πολεμικές μηχανές και στη συνέχεια γίνανε εφαλτήρια μιας ειρηνικής βιομηχανικής επανάστασης.
Σιδερένια πουλιά που άφηναν ξεδιάντροπα τα φονικά τους αυγά να εκραγούν με κρότο στη γή,μεταλλάχθηκαν στη συνέχεια και σε μεταφορικά μέσα επικοινωνίας και προσέγγισης ανάμεσα σ απομακρυσμένους λαούς.
Εμβόλια σωτήρια που έσωζαν ζωές και κατασκευές πιο ανθεκτικές σε σεισμούς ,φράγματα που συγκρατούσαν το νερό και παρείχαν ενέργεια ζωής κάνοντας τη νυχτα μέρα,καθώς και πολιτικά δικαιώματα στις μάζες που ζούσαν σ ένα διαρκή Μεσαίωνα, έδιναν πολλές φορές στο σιδερένιο μονοπάτι μια αμυδρή λάμψη φωτός απαλύνοντας το μουντό του χρώμα.
αυριο η συνέχεια
Μαράκος
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
