Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131207 Τραγούδια, 269570 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Άλλη μια παπαριά
 
Αν θα μετρούσα της ζωής μου τα χαμένα
Άδειος θα ήτανε απόψε ο ουρανός
Κι απ’ τα μισά αν θα κρατούσα δυο για μένα
Ένα θα έφτανε για να ‘μαι ζωντανός
Μα εγώ δεν έμαθα ποτέ μου να μαζεύω
Ούτε κατάφερα να γίνω ο θεός
Μέσα στα λάθη μου γεννιέμαι και πεθαίνω
Και μένω ρέστος κάθε πρώτη του μηνός…

Μα είμαι ελεύθερος μαζί με τα σπουργίτια
Κι έχω στα μάτια μου του έρωτα σκιές
Δεν έχω χτίσει σαν τους άλλους τρία σπίτια
Όμως αντέχω για να ζήσω εφτά ζωές
Σαν το αδέσποτο που ψάχνει για παρέα
Και ξεσηκώνει με κραυγές τις γειτονιές
Έχουν οι νύχτες μου φωτιές και είναι ωραία
Γιατί ο κόσμος τις φοβάται τις φωτιές…

Ίσως δεν έγινα της μάνας μου καμάρι
Και δεν κατάφερα να φτάσω εκεί ψηλά
Μα είχα φίλο μου για χρόνια το φεγγάρι
Και κάποια βράδια του μιλούσα στα κρυφά
Τώρα μεγάλωσα δεν κάνω φασαρίες
Κι έχω δεχτεί πως όλα είναι δανεικά
Μα ακόμα φτιάχνω με το νου μου ιστορίες
Και τις μοιράζομαι κι αυτές καμιά φορά…

Έχω κρυμμένα μες την τσέπη μου δυο ζάρια
Κι όλο ποντάρω της ψυχής μου το κενό
Έχω γεμίσει της καρδιάς μου τα αμπάρια
Κι έχω αρχίσει πια να λέω ευχαριστώ
Για όσα μου έδωσε η ζωή στραβά και λάθη
Όλα με κάνανε στ’ αλήθεια δυνατό
Γι’ αυτό κατάφερα να βρω στο τέλος άκρη
Κι από το τίποτα να ζω και ν’ αγαπώ…



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

www.focusfm.gr Δευτέρα με Παρασκευή 5:00-7:00 π.μ. και 19:00-21:30
 
karabasgeorgos
19-01-2011 @ 22:23
Έχω κρυμμένα μες την τσέπη μου δυο ζάρια
Κι όλο ποντάρω της ψυχής μου το κενό
Έχω γεμίσει της καρδιάς μου τα αμπάρια
Κι έχω αρχίσει πια να λέω ευχαριστώ
Για όσα μου έδωσε η ζωή στραβά και λάθη
Όλα με κάνανε στ’ αλήθεια δυνατό
Γι’ αυτό κατάφερα να βρω στο τέλος άκρη
Κι από το τίποτα να ζω και ν’ αγαπώ…
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΟΛΟ ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
monajia
20-01-2011 @ 00:13
ΤΕΛΕΙΟ ΟΛΟ...................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΚΟΥΚΛΑΚΙ
20-01-2011 @ 01:28
Μα είμαι ελεύθερος μαζί με τα σπουργίτια
Κι έχω στα μάτια μου του έρωτα σκιές
Δεν έχω χτίσει σαν τους άλλους τρία σπίτια
Όμως αντέχω για να ζήσω εφτά ζωές
Σαν το αδέσποτο που ψάχνει για παρέα
Και ξεσηκώνει με κραυγές τις γειτονιές
Έχουν οι νύχτες μου φωτιές και είναι ωραία
Γιατί ο κόσμος τις φοβάται τις φωτιές…ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ
::up.:: ::up.:: ::up.::
oneiropola
20-01-2011 @ 02:56
Μα είμαι ελεύθερος μαζί με τα σπουργίτια
Κι έχω στα μάτια μου του έρωτα σκιές
Δεν έχω χτίσει σαν τους άλλους τρία σπίτια
Όμως αντέχω για να ζήσω εφτά ζωές
Σαν το αδέσποτο που ψάχνει για παρέα
Και ξεσηκώνει με κραυγές τις γειτονιές
Έχουν οι νύχτες μου φωτιές και είναι ωραία
Γιατί ο κόσμος τις φοβάται τις φωτιές…

Δεν ξεχωριζω κατι ολο Εξαειρετικο !!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
φλοισβος
20-01-2011 @ 03:27
Άμα είναι έτσι οι παπαριές, στα καλά σου τί θα γράφεις?? ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
idroxoos
20-01-2011 @ 05:09
υπέροχο Φίλε μου....μπράβο!!!!! ::yes.:: ::up.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
20-01-2011 @ 11:27
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
sofiagera
20-01-2011 @ 11:45
Μέσα στα λάθη μου γεννιέμαι και πεθαίνω
Και μένω ρέστος κάθε πρώτη του μηνός ::rock.:: ::rock.:: ::rock.::

Όλο καταπληκτικό!!!!!!
kallia
20-01-2011 @ 15:15

Έχω κρυμμένα μες την τσέπη μου δυο ζάρια
Κι όλο ποντάρω της ψυχής μου το κενό
Έχω γεμίσει της καρδιάς μου τα αμπάρια
Κι έχω αρχίσει πια να λέω ευχαριστώ

ειναι ολο πολυ δυνατο.:) μπραβο σου:)
stigmi
21-01-2011 @ 02:22
Με καμια διάθεση να σε επαναλάβω σε χειροκροτώ για τον χειμαρώδη ρεαλισμό του ειρμού σου!!!
Κώστας Paros
30-01-2011 @ 15:39
Καταπληκτικό,πραγματικά!!!Ένα δυναμικό ποίημα....

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο