Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αθανασίες
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130651 Τραγούδια, 269439 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αθανασίες
 Θλιμμένο κι αγαπημένο... καλησπέρα στιχοοικογένεια...
 
Στης γειτονιάς μου το μικρό νεκροταφείο
Μαυροντυμένοι μπαινοβγαίνουν διαρκώς
Κι ενώ προσμένω κάποιο μπλε λεωφορείο
Πυκνό σκοτάδι εναλλάσσεται με φως...

Μες στην απόλυτη ετούτη ησυχία
Λιτούς ψιθύρους αφουγκράζομαι αμυδρά
Λες κι οι νεκροί απόψε βρήκαν ευκαιρία
Να μου μιλήσουν για της ζήσης τη χαρά...

Κι ενώ απόρριψη κι απόγνωση βιώνω
Γιατί συλλάβισα Αλήθειες που πονούν
"Μία Ζωή.. Μαρία.. - λένε - έχεις μόνο !
Αγάπη δίνουν.. όσοι ξέρουν ν' αγαπούν... "
...

Κανείς δεν φώναζε.. γαλήνια κι ωραία
- Σαν το Συμφέρον απουσίαζε εντελώς ! -
Με τους θανόντες.. ούζα ήπιαμε παρέα
Κι ο Χάρος έφυγε.. τρεκλίζοντας.. γυμνός !...

Κι απόψε έχασε μαζί μου το παιχνίδι
Ν' αναστηθούν.. ποιός το περίμενε.. νεκροί !
Κάθε ταφόπλακα να γίνει και σανίδι
Και να στηθούνε και τρικούβερτοι χοροί !!!...
...

Μα ήρθε στα πόδια μου.. άξαφνα.. ένα κορίτσι
Με άσπρο δέρμα.. με ολόχρυσα μαλλιά
"Πατέρα !".. φώναζε.. άδικα.. να την κρατήσει
Όταν μονάχη έπεσε - λέει - απ' τα σκαλιά...
...

Και ας τα δάκρυα κυλούσαν απ' τα μάτια
Και ας την κόρη μου θαρρούσα πως βαστώ
Είπα : " Κορίτσι μου.. στου Πόνου τα παλάτια
Σοφό Πατέρα θα σου βρω.. σαν τον Χριστό..."







 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Οικογένεια
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ώσπου να 'ρθεί τούτος ο κόσμος στα καλά του.. άσε με να σε αγαπώ μέχρι θανάτου
 
Pavlos Melas
29-01-2011 @ 05:36
Κι ενώ απόρριψη κι απόγνωση βιώνω
Γιατί συλλάβισα Αλήθειες που πονούν
"Μία Ζωή.. Μαρία.. - λένε - έχεις μόνο !
Αγάπη δίνουν.. όσοι ξέρουν ν' αγαπούν... "
...

Εξαιρετικό Μαρία!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!καλό Σ/Κ
monajia
29-01-2011 @ 05:38
Μα ήρθε στα πόδια μου.. άξαφνα.. ένα κορίτσι
Με άσπρο δέρμα.. με ολόχρυσα μαλλιά
"Πατέρα !".. φώναζε.. άδικα.. να την κρατήσει
Όταν μονάχη έπεσε - λέει - απ' τα σκαλιά...
...

Και ας τα δάκρυα κυλούσαν απ' τα μάτια
Και ας την κόρη μου θαρρούσα πως βαστώ
Είπα : " Κορίτσι μου.. στου Πόνου τα παλάτια
Σοφό Πατέρα θα σου βρω.. σαν τον Χριστό

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
peiraiotissa
29-01-2011 @ 05:54
Καλά....μας έστειλες!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Θλιμμένο αλλά υπέροχο!!!!! ::hug.::
aridaios
29-01-2011 @ 06:28
Μία Ζωή.. Μαρία.. - λένε - έχεις μόνο !
Αγάπη δίνουν.. όσοι ξέρουν ν' αγαπούν... "
...

ΝΑΙ ΝΑΙ ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΟΝΟ τι να προκαμεις......

πολυ καλοοοοοοοο
::love.:: ::love.::
Ναταλία...
29-01-2011 @ 07:02
Και ας τα δάκρυα κυλούσαν απ' τα μάτια
Και ας την κόρη μου θαρρούσα πως βαστώ
Είπα : " Κορίτσι μου.. στου Πόνου τα παλάτια
Σοφό Πατέρα θα σου βρω.. σαν τον Χριστό..."


Με έστηλες Μαρία ::yes.:: ::theos.:: ::hug.::
στίχος
29-01-2011 @ 07:09
.....κρύβει πολύ μεγάλο πόνο.....!!!!
iokasth
29-01-2011 @ 07:09
ΜΑΡΙΑ ...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Φιλια, και την αγάπη μου!
ΝεφΕλλη
... άρα υπάρχω
29-01-2011 @ 07:39
Νεκρούς ανέστησες
το Χάρο μέθυσες
στο πάλκο που έστησες
τη θλίψη άνθισες...

Νάσαι πάντα χαρούμενη, αγαπητή Μαρία.
TAS
29-01-2011 @ 11:01
ευρηματική όσο και ευτυχής κατάληξη μιας φοβερής παραλογής . .
- γεια σου Μαράκι (και Χρίστο) . .

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο