| |
Γέμισαν αίμα οι δρόμοι μας
Αλλόκοτοι καιροί μας έζωσαν σα σφίγγες,
Αγριεμένες και πεινασμένες...
Ποιάς άδικης μοίρας άραγε είμαστε υποστυλώματα και ποιάς ανείπωτης στιγμής τα όρια χαράζουμε
Έρχεται μπόρα
Θειάφι και χώμα και φωτιά!
Αλλάζουμε λόγια
Μοιράζουμε τα πάντα στα μισά
Κι οι θεοί;
Πάντα ψηλά
Είναι τόσοι πολλοί εκεί πάνω.
Παντού θεοί
Κι εμείς εδώ κάτω;
Τόση θλίψη
Τόση ερημιά
Μα οι θεοί εκεί πάνω όλοι γεμάτοι αγάπη...
Αήδιασα πια
Βαμμένοι με αίμα είναι οι χρόνοι μας,
Αίμα παιδιών και αθώων και ανήμπορων
Κανίβαλοι γινήκαμε
Τρώμε σάρκες και πίνουμε αίμα
Μεθάμε με το αίμα των άλλων
Παρανοήσαμε πια
Όλα είναι ορμόνες
όλα είναι ηδονές
όλα είναι τηλεθέαση
όλα είναι γεύση και νίκες και δόξες και σκουπίδια
Είμαστε αιχμάλωτοι της αχαλίνωτης ασχήμιας της ψυχής μας και μιας ντροπής
που πλημμυρίζει το μέσα μας
Του κακού συναπαντήματος οι εργάτες και της φρικτής πραγματικότητας
εραστές
Κάποιος μας έστειλε στο διάολο κι εμείς κινήσαμε για εκεί χωρίς κουβέντα, δίχως
τσιγάρο
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
