| |
| | Για σενα |  | | | Για μας | | |
Φοφήθηκα να αγαπήσω
και μεσ'το φόβο μου έλιωσα,
στα χέρια σου... αθάνατος να γίνω.
Δακρύζοντας, είδα, αυτό που πάντα είχα μέσα...
... εσένα...
στην πιο απρόσμενη γωνιά κάπιου παλιού ονείρου
και στον τρυφερό βυθό της φαντασίας σου,
με έκρυψες....
Μια μέρα σταματάω, να κηνυγώ τον εαυτό μου,
Μια μέρα θέλω, αυτό που πάντα ήθελα
Μια μέρα αφήνεις τη βροχή να λιώσει τη καρδιά μου,
Μια νύχτα με κοιτάς, στον κινηματογράφο...
Μια μέρα, συναντώ εσένα....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Πάρε το αίμα μου και κάνε το μελάνι | | | |
|
dante537
31-01-2011 @ 14:07 | όταν η ζωή περιστρέφεται από ένα αντικείμενο και αυτό πάει μακριά, τι γίνεται? ::yes.:: ::up.:: | | monajia
31-01-2011 @ 14:44 | ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ...............
::yes.:: ::theos.:: ::yes.:: | | ΛΥΔΙΑ_Θ
31-01-2011 @ 14:46 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ALIROS
31-01-2011 @ 15:28 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Aνδρέας Lark
17-07-2011 @ 11:47 | 'Μια μέρα σταματάω, να κυνηγώ τον εαυτό μου' (αν και δεν καταλαβαίνω το κόμμα-μάλλον περιττό)...this is the climactic and turning point as well, isn't it? (you, the Association)... | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
