| |
Αγγιξα την φλόγα από τα χείλη σου
και την άφησα να μπει στα σωθικά μου
Κράτησα την καύτρα από τα μάτια σου
να την έχω γιά πάντα συντροφιά μου
Μάζεψα μιά χούφτα ροδοπέταλα
και τα έπλεξα στεφάνι στα μαλλιά σου
διάλεξα το νέκταρ απ' τα σέπαλα
να μεθύσω την μοναχική καρδιά σου.
Και ο ήλιος που περνούσε μοναχός
τις καρδιές μας τις πλημύρισε με φως
φώτισε της ευτυχίας μας το μονοπάτι
πες μου ήλιε πως δεν είναι αυταπάτη.
Ασπρο περιστέρι της αυγής
λάμψη φιλντισένια της μαρμαρυγής
μη μου πεις ούτε μιά λέξη
ας σωπάσουμε κι οι δυό
και το κύμα άσε να παίξει
του έρωτά μας τον σκοπό.
Ελα πιάσε με απ' το χέρι,
τάχα ο χρόνος τι θα φέρει
Τούτο εδώ το καλοκαίρι
Θεέ μου να 'τανε παντοτινό.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
