Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μαύρα τριαντάφυλλα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130906 Τραγούδια, 269487 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μαύρα τριαντάφυλλα
 
Μοιάζει με μια έλξη δυνατή
τα μάτια η φωνή και το βλέμμα καρφωμένο
φαίνεται πως ήταν μαγική
η μόνη εκδρομή μ' ένα τρένο τρελαμένο

Όπως τραγουδάει η βροχή
κι η καρδιά της περιμένει με φωτάκι αναμμένο
σκοτάδι μες στο σπίτι της σιωπή
η κλήση προωθείται "δεν μπορώ να περιμένω..."

Μια καρφίτσα στα μαλλιά του φεγγαριού
κι ένα σάλτο ως το στόμα τ΄ουρανού...

Είπανε πως θα 'ρθει ένα πρωί
όλα όσα δεν έζησε σ' εκείνη θα γυρίσουν
χρόνια περιμένει στην αυλή
τα μαύρα τριαντάφυλλα στον κήπο της ν' ανθίσουν

Απ' όλες η πιο μακρινή φυγή
εκείνη η γραμμή που δεν τέμνει με καμία
μόνο που ΄ναι λίγο ακριβή
αυτό το παραμύθι έχει σπάσει τα ταμεία

Μια καρφίτσα στα μαλλιά του φεγγαριού
κι ένα σάλτο ως το στόμα τ' ουρανού...


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
monajia
09-02-2011 @ 12:41
Είπανε πως θα 'ρθει ένα πρωί
όλα όσα δεν έζησε σ' εκείνη θα γυρίσουν
χρόνια περιμένει στην αυλή
τα μαύρα τριαντάφυλλα στον κήπο της ν' ανθίσουν


::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
dante537
09-02-2011 @ 12:57
τι γίνεται αν δαγκωσεις την μέρα και δεν τρέξει ούτε σταγόνα πράσινο αίμα? τότε θα φυτρώσουν τα μαύρα τριαντάφυλλα?
yiannistellidis
09-02-2011 @ 13:05
χρόνια περιμένει στην αυλή
τα μαύρα τριαντάφυλλα στον κήπο της ν' ανθίσουν
::up.:: ::theos.:: ::theos.::
aridaios
09-02-2011 @ 13:27
κι η καρδιά της περιμένει με φωτάκι αναμμένο
σκοτάδι μες στο σπίτι της σιωπή
::up.:: ::up.::
Σμαραγδα 2,17
09-02-2011 @ 14:24
πολυ πολυ καλο!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Γιάννης Ποταμιάνος
09-02-2011 @ 14:25
Μια καρφίτσα στα μαλλιά του φεγγαριού
κι ένα σάλτο ως το στόμα τ΄ουρανού...

Πολύ ωραίο
Καλό βράδυ
::up.:: ::up.::
Αλήτης Φιλόσοφος
09-02-2011 @ 14:52
"σκοτάδι μες στο σπίτι της σιωπή, στην πόρτα της κλωτσιά άλλο πια δεν περιμένω"
Πόσο μ' αρέσουν κάτι τέτοια φυσικά και ανθρώπινα μέσα στον οίστρο της φαντασίας και της δημιουργίας..
Πραγματικά πορωθήκα! ::rock.::
suaddo
09-02-2011 @ 14:57
βασικα το αλλαξα, αλλα ακομη δεν ξερω ποιο πηγαινει περισσοτερο...
ΚατεριναΘεωνα
09-02-2011 @ 15:33
βασικα το αλλαξα, αλλα ακομη δεν ξερω ποιο πηγαινει περισσοτερο...

Χα,,,χα,,, να και καποιος που λεει αλήθειες εχω βαρεθει ν ακούω
για καταθέσεις ψυχής και μακροπροθεσμους τόκους

::up.:: ::up.::
suaddo
09-02-2011 @ 20:22
"αυτο το παραμυθι εχει σπασει τα ταμεια" Κατερινα....
ειναι καταθεση συναισθηματων αλλα ακομη δεν ξερω τι πηγαινει περισσοτερο γιατι και τα δυο εξισου καλα μου φαινονται...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο