| |
Κλεινοντας την πορτα , ακουω τον βρυχηθμο της πολης να κοπαζει
εκεινο τον αχνο κι απομακρο παλμο να μ'αγγαλιαζει...
Τοτε η λαχτάρα λαχταρά να φτερουγισει
και στην ψυχη μου τα φτερα της να δανεισει...
-Μα ποια φτερα...του μοναχου;
-Ξαγρυπνα και προσευχησου να συναντησουμε Θεο.
-Του εραστη;
-Δεν βλεπω την καρδια σου να φλεγεται σαν την φωτια του Αι Γιαννιου
και το προσωπο σου κρατα λιγο απ' την λαμπραδα του φεγγαριου...
-Να χαθω θελω στην αναζητηση!
-Τοτε να μη χασομερας! Ισκιος να γεννεις...
Αυλος μεσα σου κι ελευθερος απ' τις εικονες που σκηνοθετεις
ν' αναπολεις την χαμευνία του ασκητη , σαν φοιτητης
τοτε που ο Νους τρεφοταν απο σαρκια γυναικος
και γραμματα
και κατι λουκουμαδες! ...που σταζαν μελι στα ονειρα και στους αγωνες...
κι ολα με μετρο σαν αμαρταινεις με ψυχη
τοσο που μονος σου σαν γιανεις , νικας τους λογισμους
νικας και τους δαιμονους , μαθαινοντας πως να εκτρεπεις
του Θυμου την λογικη,πως μες της φαντασιας σου την πλαση
η λυπη , ευχαριστα καραδοκει , το μισος να γεννει φιλια...
μια κι Ολοι μας δεν κατουραμε στις παρενθεσεις των Γραμματων...
μα των Πραγματων...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
