| |
Πούλησα τα άχυρα, πούλησα τα δεμάτια
ταυτόχρονα ακολούθησα τα δύο μονοπάτια
και γνώρισα τις δύο αρχόντισες στους δρόμους
γνώρισα την αλήθεια τους, όσους ορίζουν νόμους
και άνοιξαν εδώ και κει
οι διάπλατες αγκάλες
του κόσμου και εγώ ξάπλωσα
μέσα στην άγια μήτρα
και έπλεξα τα δίχτυα τους τριγύρω στο κορμί μου
και ζήτησα να παρουν με, μαζί τους στο ταξίδι
τιμητικές δυό μπάντες τότε εκεί
αρχίσανε να παίζουν
γλυκό τραγούδι η μια χαρούμενο και άγιο
κι η άλλη μαύρο και πικρό, χολή να στάζει και μουντό
και η μελωδία των δύο μαζί, έφτιαχνε το υφάδι..
κι οι μελωδίες των δυό μαζί έφτιαχναν της ύπαρξης τη μουσική
και καθώς παίζαν τα βιολιά, χτυπούσανε τα χέρια, μαέστροι κι υπομάεστροι βαστούσαν σταθερή τη μελωδία
άρχισε πλέκει ο ιστός τα αόρατα υφάδια, και γίνηκε πλέγμα αδιάσπαστο, πλέγμα ευλογημένο,
χιλιόχρονο και γνώριμο και απόκοσμο και ξένο
και σαν κουκίδα μέσα εκεί
ξεχώρισα αχνά, αχνότατον σημείον:
στεκότανε ακίνητος
ονειρευτής σκυμένος, κλαίγοντας έβλεπε μακριά, πολύ μακριά στο βάθος, και τον αντίκρισα και εγώ,
και βούρκωσα σαν είδα, τη θέση του εκεί, μέσα στο άγιο πλέγμα
και ήταν μικρός και ήταν χαμένος,
ξένος ήταν και ίδιος μέσα στο πλέγμα και τον λυπήθηκα απ τα βάθη
σε τέτοια θέση σαν τον είδα
και είδα ξανά και φάνηκε
του ονειρευτή το πρόσωπο
κι είδα βουρκωμένος το πρόσωπό μου μέσα στο πλέγμα
να πλέκω και να ξεπλέκω τα υφάδια κάπου εκεί στα βάθη, καθώς άλλα με τρυγίριζαν και με πετούσαν, άλλοτε με τον ρυθμό και άλλοτε στους απόηχους της μελωδίας..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
