| |
θα σ αρνηθουν με την αυγη
με αυγερινου το λαλημα σαν πετρος
θα ναι μαζι σου μια ζωη
μα μια στιγμη θα σε αφησουν
γιατι τα χρωματα χαλανε με το χρονο
γιατι οι παλιες αγαπες μας μεθανε
γιατι οτι ονειρευεται κανεις
πεθαινει μες στο γιομα μιας αυγης
σε τουτο το ατερμονο ταξιδι μας στο χρονο
και συ θα πεις ζω για τις στιγμες
πεθαινω μονο για λιγο
μα εισαι ηδη πιο νεκρη
απο μια κουκλα απο σιλικονη
βλεπεις η ψευτικη ζωη μετραει πιο πολλή
με κολακες τριγυρω
και θα σ αρνηθω και γω
και γω θα σε ξεχασψ
βουλιαζεις στο κενο
βλεπω παγοβουνα σαν σε χανω
σαν βραχος που κτυπαει το κυμα παντα
θα στεκω στη γωνια σαν της ζωης οι τρικυμιες περνανε
αλυκα χειλοι τα δικα σου σταζουν αιμα
βουλιαζεις σε ψευτικες ζωες σε περνει ρεμα
μα γω δεν εκανα ποτε μου για φαρος
μονο σκια σε ενα δεντρι απλα μοναχος
καποιοι κινησαν ουρανο μονο σε λεξεις
και αλλοι σηκωσαν ερωτες στημενους σε νοθειες
απλα γελω σαν βλεπω τους παρίες
γελαν με ονειρα παιζουν με λεξεις
φοβουνται την σκια πισω στο δεντρο
τωρα οτι περασε σ αφηνω εχε γεια χαρα αντιο
μονο μην γυρισεις να μου λες συγνωμη
γερασα με τα ψεματα δεν με σηκωνει η αγχονη
και οταν αλλαξουν οι εποχες θα φυγω
το δρομο σου το διαλεξες δεν εχω θεση πλεον να κρινω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
