| |
Όμορφη που 'ναι η μέρα
τον παλμό της όταν χάνει
και τα χρώματά της μοιάζουν
να 'χουν ώχρα και μελάνι.
Είν' τα χρώματα της νύχτας
που τα πέπλα της σαν ρίχνει
των ανθρώπων που την ζούνε
την γυμνή αλήθεια δείχνει.
Εικόνες από ώχρα και μελάνι,
την νύχτα με τα φώτα και τον μαύρο ουρανό
ταξίδια μακρινά ο νούς σου κάνει
ώσπου να ρθει το άλλο πρωινό.
Μα τώρα πια ξημέρωσε και πάλι
ρουτίνα και κρεπάλη μες στον κόσμο επικρατεί
θα περιμένω νύχτα να ξανάρθεις
να γίνω θεατής μες στην δική σου την σκηνή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
