| |
| | Μοιρολόγι |  | | | Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του | | |
Λένε πως είν’ ο Χάροντας όμορφο παλικάρι,
που σαν ελάφι περπατεί, παλεύει σαν λιοντάρι.
Σαν τον αητό πετά ψηλά, σαν το γεράκι ορμάει,
Γενάρη αρπάει τους μαύρους νιους, τις μαύρες νιες το Μάη.
Λένε πως είν’ ο Χάροντας όμορφο κυπαρίσσι,
που ξεδιψάει τη δίψα του σε κρουσταλλένια βρύση.
Λιγνός ισκιός τη χαραυγή, θλιμμένος θρος το βράδυ,
πηγάδι, ξεροπήγαδο, να σ’ οδηγάει στον Άδη.
Να ’σαι καλή, να ’σαι γλυκιά, να ’χεις ωραίους τρόπους,
να βάλεις τ’ άσπρα νυφικά ν’ αρέσεις στους ανθρώπους.
Ν’ αρέσεις και του Χάροντα που πάει ψυχές στον ώμο,
να σε νοιαστεί στου φεγγαριού το χρυσαφένιο δρόμο.
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 10
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Κάθε βράδυ σ' ονειρεύομαι, μέσα στο σκοτάδι σε παντρεύομαι. | | | |
|
**Ηώς**
19-04-2011 @ 01:49 | ΣΟΥ ΠΑΡΑΘΈΤΩ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΌ ΜΟΥ ΠΑΝΑΓΙΏΤΗ ΚΑΛΉ ΣΟΥ ΜΈΡΑ ..ΠΆΡΑ ΠΟΛΎ ΚΑΛΌ!
σ'ένα μεθύσι πάνω εξεγέλασα το Χάροντα..
σ''ένα μεθύσι σα μου έκλεβε πνοές
μια συμφωνία κάναμε παραγγελιά και άδοντα
πως δε θα έρθει να με βρει τις Κυριακές..
κρατάει ακόμη τόσα χρόνια και ορέγεται
μα η φωνή μιας δύναμης συντρέχει και γελά..
''δε σε φοβάμαι είμαι πάστα ακατέργαστη
με πελεκάς ..μα ..θα ''στη φέρω'' στα κλεφτά''
ας δυναμώνει η φωτιά κι ας καίγομαι
βούτηξα χρόνια μες τον πόνο και γελώ
νόμιζες δε θα έβλεπα της τύχης να θεριεύομαι
το πρόσωπό σου κει που στέκει σκοτεινό
μια μάσκα είναι όλα αυτά μία ψευδαίσθηση
ποιος εγγυάται της ζωής μας την παραίσθηση
σαν η ψυχή μας κάνει κύκλους και γυρνά..
ξέρω αρχή και τέλος μου πως είναι δανεικά
καθώς περνάει ο καιρός ψάχνει γυρεύοντας
σε Σαββατόβραδα που αχνίζουν οι πνοές
μια Κυριακή πως θα με βρει φως ανατέλλοντας
να μου πληρώσει δυο ακόμη μου ζωές...
20_12_2010 ::hug.:: ::angel.:: ::angel.:: | | αντικλείδι
19-04-2011 @ 01:47 | Πάρα πολύ ωραίο, στα χνάρια του δημώδους !!!!!!!!!! ::love.:: | | Γιάννης Ποταμιάνος
19-04-2011 @ 02:02 | Πολύ ωραίο Παναγιώτη
συμφωνώ με αντικλείδι
μόνο που εμένα προς το τέλος
μου θύμισε και λίγο
Παλαμά
Μπράβο Παναγιώτη
::yes.:: ::yes.:: | | ferelpis
19-04-2011 @ 03:11 | Λένε πως είν’ ο Χάροντας όμορφο κυπαρίσσι,
που ξεδιψάει τη δίψα του σε κρουσταλλένια βρύση.
Λιγνός ισκιός τη χαραυγή, θλιμμένος θρος το βράδυ,
πηγάδι, ξεροπήγαδο, να σ’ οδηγάει στον Άδη.javascript:insertext('::up.::',%20'comment')http://www.stixoi.info/skin/images/emoticons/1255_spil.gifhttp://www.stixoi.info/skin/images/emoticons/1255_spil.gif | | kantadoros
19-04-2011 @ 03:23 | Δημοτικό:
Ποιος έχει πέτρινη καρδιά, θέλω να μη ραΐση,
να ειπώ τραγούδι χλιβερό και παραπονεμένο,
μηδ' από χήραις τ' άκουσα, μηδ' από παντρεμέναις,
του Χάρου η μάννα τό λεγε, τό σουρνε μοιρολόγι.
"Πόχουν παιδιά, ας τα κρύψουνε, κι' αδέρφια, ας τα φυλάξουν,
γυναίκες των καλών αντρώ, να κρύψουνε τους άντρες,
γιατί έχω γιο κυνηγητή, γιατί έχω γιο κουρσάρο.
Ούλο τοις νύχταις περπατεϊ και τοις αυγαίς κουρσεύει,
κι' οπόβρη τρεις παίρνει τους δυο, κι' οπόβρη δυο τον ένα,
κι'οπόβρη κ' ένα μοναχό, κείνον τον ξεκληρίζει."
Μα να τον και κατέβαινε 'ς τους κάμπους καβελλάρης.
Μαύρος ήταν, μαύρα φορεί, μαύρο και τάλογό του,
σέρνει στελέττα δίκοπα, σπαθιά ξεγυμνωμένα,
στελέττα τα χει για καρδιαϊς, σπαθιά για τα κεφάλια. | | ΜΙΧΑΛΗΣ 63
19-04-2011 @ 03:54 | ΤΕΛΕΙΟ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΛΥΔΙΑ_Θ
19-04-2011 @ 08:28 | !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ::theos.:: ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ::theos.:: | | smaragdenia
19-04-2011 @ 12:19 | Να ’σαι καλή, να ’σαι γλυκιά, να ’χεις ωραίους τρόπους,
να βάλεις τ’ άσπρα νυφικά ν’ αρέσεις στους ανθρώπους.
Ν’ αρέσεις και του Χάροντα μη σε παραπετάξει
και μέσα στον Παράδεισο, περβόλι να σού φτιάξει
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | NiMoC_94
21-04-2011 @ 09:03 | Πολύ καλό και μελωδικό θα έλεγα! Μου θύμισε παραλογές... ::smile.:: | | ptoumassis
17-08-2011 @ 03:50 | Άλλαξα τους δύο τελευταίους στίχους... | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
