| |
[align=center]
ξυπνά ο ήλιος και προβάλει
ξυπνά και ντύνεται κι η γης
κι εσύ σαν άστρο της αυγής
στο πλάι γέρνεις το κεφάλι
καμπάνα πένθιμα σημαίνει
θαρρώ πως ειν σαρακοστή
κι εσύ μιλάς με τον Κωστή
στο σκαλοπάτι καθισμένη
γοργά ο ήλιος ανεβαίνει
το μεσημέρι δεν αργεί
στο σπίτι έπεσε σιγή
που λίγο,λίγο σε βαραίνει
βαθύ στο μέτωπο σημάδι
τα χρόνια σου τα μαρτυρά
το μερτικό σου στη χαρά
μια μέρα ήταν κι ένα βράδυ
τα μάτια κλείνεις και κοιμάσαι
θαρρώ πως τούτη τη φορά
θα βρεις γαλήνη και χαρά
εκεί που πας,εκεί που θα'σαι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
