| |
για να βρεθώ , να μη χαθώ
παίρνω απ’ τα χέρια σου το μίτο
μα όπως καλπάζεις σαν το μύθο
δεν προλαβαίνω να σε δω
στάσου για λίγο που μου πας;
μου ορκίστηκες να περιμένεις
φωτιά πως θα σαι αναμμένη
αιώνια πως θα μ’ αγαπάς
έλα στου ονείρου το βυθό
κι απάνω σου όπως θα ‘χω γύρει
κι όπως θα μ’ έχεις λούσει γύρη
να μη με νοιάζει αν θα σωθώ
έλα… η ζωή είναι μια φορά
κι εκείνη μες στις συμπληγάδες
δώσ’ μου τις απλωτές πεδιάδες
δώσ’ μου τα πράσινα νερά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
