| |
Αφού ηρέμησαν τα πράγματα, η αυτοκράτειρα Ελισάβετ, έδωσε άμεσα την εντολή στον αρμόδιο για την ανεύρεση απολεσθέντων αντικειμένων Πέτρο Νικολούλιβιτς ,να ξαμοληθεί και να ξετρυπώσει κάποιο παπά για την βάφτιση της Σοφίας.
Εκείνος μη χάνοντας χρόνο, άρχισε να ψάχνει μέσα στον ναό για κανένα κρυμμένο παπά, ακόμα και μέσα στο παγκάρι, κάτω απ το έκπληκτο βλέμμα της Αυτοκράτειρας.
«Εδώ βρε ξανθόψειρα θα βρεις κανένα τράγο ή μέσα σε κανένα μοναστήρι, μπορείς να μου πεις?» ούρλιαξε εκείνη, εκσφενδονίζοντας του με μανία ότι έβρισκε μπροστά της .
Εν τω μεταξύ η νεαρή Σοφία με βλέμμα απλανές και κρατώντας αγκαζέ τον σωτήρα της και ήρωα Μιχαήλ Στρουγκώφ, περίμενε καρτερικά και χωρίς ελπίδα σαν την Ιφιγένεια τη θυσία της.
Και τότε έγινε το θαύμα! Δεν πέρασε πολύ ώρα και μπήκε καταϊδρωμένος στην εκκλησιά ο Νικολούλιβιτς σούρνοντας από τα γένια ένα αποσκελετωμένο καλόγερο.
«Πως και έγινε το θαύμα, αρμόδιε?» τον ρώτησε ,η Ελισάβετ μη πιστεύοντας στα μάτια της.
«Μα υπάρχει κάτι που να μη το ξετρυπώνω Μεγαλειοτάτη?» απάντησε εκείνος με ύφος πολλών καρατίων .
Αμέσως τότε όλοι μαζεύτηκαν γύρω απ την κολυμπήθρα, ενώ ο καλόγερος φόρεσε άμφια από την ιματιοθήκη του Ναού και ετοιμάστηκε για τα περαιτέρω.
Στη συνέχεια μ ένα νεύμα της αυτοκράτειρας δυό από τους βουτηχτάδες άρπαξαν την Σοφία σα να ήτανε σακί με πατάτες και την καταπόντισαν στην κολυμπήθρα, ενώ ο καλόγερος έψελνε με κατάνυξη «βαφτίζεται η δούλη του Θεού Αικατερίνη, στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος…).
Μετά το τρίτο πατητήρι, η νεαρή Σοφία αναδύθηκε βγάζοντας μπουρμπουλήθρες ,ως Αικατερίνη πλέον.
Αφού λοιπό την λάδωσαν επιμελώς ,(όπως λαδώνουμε τις μπριζόλες για τα κάρβουνα) και της κόψανε μια τούφα απο τα μακριά μαλλιά της, η αυτοκράτειρα ζήτησε επιτακτικά απ τον Νικολούλιβιτς να πάει να φωνάξει τον Πετρή που περίμενε απ έξω με βουλωμένα τα αυτιά του.
«Βιαστείτε υψηλότατε, επιτέλους έφτασε η ώρα ν ακούσετε το όνομα της βαφτισιμιάς σας» του είπε τραβολογώντας τον απ το χέρι.
Έτσι λοιπόν, αφού ξεβούλωσαν τ αυτιά του Πετρή με τη χρήση τιρμπουσόν και του είπανε το όνομα της βαφτισιμιάς του , τον προετοιμάσανε για το πιο δύσκολο μέρος του μυστηρίου.
Να πάρει τη μουσκεμένη βαφτιστήρα στην αγκαλιά του και να πεί το .. «απεταξάμην».
«Απεταξάτο τον Σατανά» του φώναξε ο καλόγηρος, περιμένοντας την επιβεβαίωση.
Η Ελισάβετ είχε ήδη σηκωθεί απ τον Πατριαρχικό θρόνο ,κάνοντας του νόημα να απαντήσει χωρίς χρονοτριβή.
Τότε εκείνος κουνώντας καταφατικά το κεφάλι , άνοιξε διάπλατα τα χέρια του ,αφήνοντας την Αικατερίνη να σκάσει σαν καρπούζι στο δάπεδο, αναφωνόντας με ανακούφιση... «πεταξάμην».
Μάριος Ζαμπίκος
(Μαράκος)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
