Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Τα κόκκινα παπούτσια
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130524 Τραγούδια, 269401 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τα κόκκινα παπούτσια
 
[align=center]Τα κόκκινα παπούτσια διέσχισαν το δρόμο
ανασαίνοντας ρυθμικά στους ήχους της σιωπής
σαν έτοιμα να υποδεχτούν τα φανερά σημάδια
Εκείνα που έδιναν παλμό στο βουερό πλήθος
με τα ορθάνοιχτα μάτια να κοιτάζουν
το πέταγμα του αετού
ψηλά στα σημεία που ενώνονται τα όνειρα
κι αποκτούν τις πραγματικές τους διαστάσεις

Τα κόκκινα παπούτσια έτρεξαν στις αλάνες
κραδαίνοντας με χαρά την προσμονή της καταιγίδας
σαν να ήταν η επιστροφή του μονάκριβου παιδιού
Εκείνου που ζύγιασε την ρώμη της νιότης
με την πυγμή που αρμόζει
στο ιδιαίτερο της ηλικίας
αποφασιστικά να μετέχει στα καθημερινά δρώμενα
μεταφέροντας στους άλλους το κρυφό μήνυμα

Τα κόκκινα παπούτσια διέσχισαν τον ορίζοντα
θέτοντας την υπέρβαση στη κλίνη της καθημερινότητας
σαν την γυναίκα που νωχελικά στενάζει
Εκείνη που έδιωξε το σκοτάδι απ’ τα δώματα
με το σθένος της μητρότητας
μυστήριο της ζωής
ερμηνεύεται με τα μοναδικά αισθήματα
όταν αυτά αποφασίζουν να καλύψουν την κενότητα

Τα κόκκινα παπούτσια σημάδεψαν τα βλέμματα
αφήνοντας τους ίσκιους να απλωθούν στα περάσματα
σαν κύματα που παρασέρνουν τα ναυάγια
Τα κόκκινα παπούτσια ήξεραν τον προορισμό τους
σε μέρη που το μυαλό αδυνατεί να συλλάβει
σε εικόνες που η φαντασία ντρέπεται να μοιραστεί
σε τόπους που τα σύννεφα ενώνονται με τα λιβάδια
σε ανθρώπους που ξεπερνούν τις αντοχές τους
σε έρωτες που σκορπούν στ’ άστρα
σε βήματα που πιστά τ' ακολουθούν[/align]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Γιάννης Ποταμιάνος
12-05-2011 @ 16:25
Εκείνα που έδιναν παλμό στο βουερό πλήθος
με τα ορθάνοιχτα μάτια να κοιτάζουν
το πέταγμα του αετού
ψηλά στα σημεία που ενώνονται τα όνειρα
κι αποκτούν τις πραγματικές τους διαστάσεις

Μπράβο ωραιότατο!!!
::yes.:: ::yes.::
oneiropola
12-05-2011 @ 16:54
::up.:: ::theos.:: ::up.::
monajia
12-05-2011 @ 23:05
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Τσαλαπετεινός
12-05-2011 @ 23:14
::yes.:: ::up.::
ALIROS
13-05-2011 @ 02:10
Καλημέρα! ::angel.:: ::angel.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
13-05-2011 @ 02:58
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΩΡΑΙΟΤΑΤΟ ::theos.:: ::theos.::
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΓΙΑΝΝΗ
heardline
13-05-2011 @ 06:28
::up.:: ::up.:: ::yes.::
Sofitsa
13-05-2011 @ 09:21
Τα κόκκινα παπούτσια!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
13-05-2011 @ 13:28
Ωραίο!
::hug.::
... άρα υπάρχω
21-05-2011 @ 16:57
Τα κόκκινα παπούτσια -τα συναισθήματά σου-
διέσχισαν τα τείχη που χτίστηκαν ερήμην
ρόλους ζωής να παίξουνε -του μυστικού θιάσου-
μα πιότερο οι έρωτες θα μείνουνε -εις μνήμην-.

Τα κόκκινα παπούτσια σπάσαν τις αλυσίδες
γέμισαν τη ζωή μας με λεύτερες ελπίδες!
Μα όσο μένουν λεύτερες, ορίζουν σκλαβωμένους
και μόνο οι σκοτωμένες γεννούν εξεγερμένους.


....Τα κόκκινα παπούτσια ήξεραν τον προορισμό τους
σε μέρη που το μυαλό αδυνατεί να συλλάβει...

... άρα υπάρχω
24-05-2011 @ 04:11
...και μόνο όταν σκοτωθούν... γεννούν εξεγερμένους.
ΒΥΡΩΝ
16-07-2014 @ 09:29
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο