| |
Θα περιμένω
Στου δρόμου την άκρη σα σκιά που κανείς δε συνάντησε
πάνω στους άδειους τοίχους με χρώματα το χρόνο θα τρομάζω
Θα υπομένω
σε λόγια που ξεχάστηκαν
σε ευχές που θάφτηκαν στο χιόνι
και σε μια αγκαλιά που άδειασε από έρωτα
Σε ανύποπτο χρόνο τη σιωπή θα φυλακίζω
μέσα σε στίχους που μου καίνε το νου.
Σε μια βροχή δυνατή
σε μια μπορα καλοκαιρινή θα πλύνω την ντροπή μου
και με το πρώτο χαμόγελο του ήλιου θα κάνω το θάνατο μια ανάμνηση κι εσένα σκαλοπάτι να φύγεις
Θα μετρήσω ως το ΤΟΤΕ ανάποδα και θα χαρίσω τις αναπνοές μου στους ανέμους που τρελά φυσούν τη ζωή μου
Τα πρωινά τα σιχαίνομαι...
Η νύχτα κυλά στις φλέβες μου...
Νιώθω τη ζάλη να κυκλώνει τις εικόνες μου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
