Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131357 Τραγούδια, 269589 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Εκείνα τα λόγια σου
 
Σε νοσταλγώ παράξενε φίλε,
κείνα τα λόγια σου φτερουγίζουν
στη σιωπή μου,
πικρό χαμόγελο
τώρα να σε νοιώθω.


Η επιθυμία σου η τελευταία
η πιο σου δύσκολη:
«Πώς θέλω
να κλάψω δυνατά,
απροκάλυπτα,
να στερέψω,
και εξαντλημένος ν’ αφεθώ...»

Αναπολώ τη μέρα
που μου΄πες πικραμένος
«και ο λυγμός δώρο είναι
που το στερήθηκα.
Δεν ξέρω πια στη λύτρωση
να φτάσω».



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Στίχοι του Μάρτη
      Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
μηχανοδηγος
19-05-2011 @ 01:46
http://youtu.be/DxNCDx00mTg
::angel.:: ::blush.:: ::whist.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
19-05-2011 @ 01:48
και ο λυγμός δώρο είναι
που το στερήθηκα.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::angel.:: ::theos.::
monajia
19-05-2011 @ 01:56
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ.................

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ds.sophist
19-05-2011 @ 02:35
όμορφο!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
ds.sophist
19-05-2011 @ 02:35
όμορφο!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
φλοισβος
19-05-2011 @ 13:34
Υπέροχο και τόσο αληθινό!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
sharon
11-01-2012 @ 11:50
....... φωνή σαν κραυγή στην ψυχή μας…..
νοσταλγικό ποίημα σαν κάτι να χάθηκε για πάντα , σαν δάκρυ
που πάγωσε, αλλά δεν ξέχασε !
…… θαυμάσιο ……

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο