| |
Μέρες πολλές που πίστευα
ώρες μεγάλες ζούσα
σημείωνα τις προσευχές
στα όσα επιθυμούσα.
Χρόνους που δεν κατάλαβα
στιγμές που διεκδικούσα
ανάστροφα γυρίσανε
στα σπλάχνα μου πονούσα.
Και πες μου τι κατάλαβε
το δόλιο μου μυαλό;
Να ψάχνω ακόμα σούρνωντας
της γης τον αφαλό;
Την συμφορά την έβλεπα
τον πόνο εκτιμούσα
τα ζοφερά μου ονείρατα
όμως δεν ενοούσα.
Κατάφερα μόνο να βρω
μέσα και στα βαθιά μου
την πιό μεγάλη πεθυμιά
να έχω όλη δικιά μου!
Ελεύθερη να λούζομαι
με αγάπη την βροχή
φτερό να γίνει ο πόνος μου
και ο πόθος προσευχή.
Οχι από αυτές τις προσευχές
που λένε σε εκλησίες
Μα στις ανθρώπινες ψυχές
που ξέρουν τις θυσίες.
Ρε δεν βαστώ την γκλίτσα σου
δεν θέλω την ουρά σου
καλιο φτωχός και ασήμαντος
παρά με τον παρά σου.
Αηντε να βρεις ομοίους σου
σκουλίκια σε λακούβες
σάλια να σε γεμίζουνε
να πέφτουνε στις λούμπες.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
