| |
«Κατά την Ελληνική μυθολογία το βουνό, ήταν τόπος ιερός, τόπος νεκρομαντείας».
«Εκεί , η περίφημη μάντισσα Ευρύνεια …έφερνε του ζωντανούς σε επαφή με τα βασίλεια του κάτω κόσμου»!
«Κάπου τριγύρω στις γάργαρες πηγές των δασών ο σπηλαιογέννης, τραγοπόδαρος Πάνας, πρωτόπαιξε το μαγικό του αυλό».
«Το όνομα του ελαφρά παραφρασμένο το χρωστούσε στο βίαιο, μέθυσο, ερωτύλο και πανούργο, μυθικό βασιλιά, Αγύρτη».
«Η τοπική παράδοση αναφέρει, ότι εξουδετέρωνε τους εχθρούς του χρησιμοποιώντας, απόκρυφες γνώσεις βασκανίας και μαύρης μαγείας».
«Εξ’ ου και το κοσμητικό επίθετο που απαξιώνει, «συνοδεύοντας προσθετικά» κάθε παρόμοια συμπεριφορά»!
«Ο μύθος αφήνει να εννοηθεί, πως δεν επρόκειτο για κοινό θνητό μα, ενδεδυμένο… ανθρώπινη σάρκα, δαίμονα»!!
Ο ατέλειωτος ορεινός όγκος με καταμετρημένο υψόμετρο, «στη πιο δυσπρόσιτη και επιμελώς συνεφόσκεπη κορυφή του» δύο χιλιάδες, οκτακόσια ογδόντα έξη μέτρα, χαραγμένος από κοφτερές πλαγιές, αβυσσαλέες χαράδρες, απρόσμενες κατολισθήσεις και ξαφνικές χιονοστιβάδες, φάνταζε απρόσιτος.
Μέχρι το οργανωμένο χιονοδρομικό κέντρο με τα πολυτελή ξενοδοχεία, τα ενοικιαζόμενα δωμάτια και τα διάσπαρτα εστιατόρια, καταστήματα σε ύψος χιλίων πεντακοσίων μέτρων, υπήρχε κίνηση και η πρόσβαση γίνονταν πανεύκολα.
«Από εκεί και μετά, ένα πυκνό σφιχταγκάλιασμα από έλατα, βελανιδιές, κέδρους, οξιές με σαρκοφάγα κάθε λογής σε, ένα ύπουλο συνδυασμό αθέατου καμουφλάζ από ερπετά και έντομα, έκαναν το περήφανο βουνό αδιαπέραστο φράγμα βλάστησης»!
Αρκούδες, αγριόχοιροι, λύκοι, τσακάλια, θανατηφόροι σκορπιοί , νεκροχιές και η μοναδική στα Βαλκάνια ερυθρά αράχνη, αρσενικά της οποίας ανακλούσαν από το σώμα τους δηλητηριώδη ακτινοβολία, έκαναν το Γύρτη να μη ‘ζηλεύει’ σε τίποτε τη πιο αφιλόξενη ζούγκλα!
«Με εξαίρεση ορισμένους σκληροτράχηλους τσοπαναραίους που το καλοκαίρι μετέφεραν τα κοπάδια τους λίγο ψηλότερα ελάχιστοι , κατάφεραν να πατήσουν στις αφιλόξενες κορφές»!
«Κι’ εκείνοι, εξειδικευμένοι ορειβάτες, με πλήρως επαγγελματικό εξοπλισμό και υποστήριξη»!
«Κάποιοι… άμυαλοι ερασιτέχνες, λάτρεις της περιπέτειας η κυνηγοί …χαμένων θησαυρών είχαν… σκελετοποιηθεί στα απύθμενα φαράγγια και ανεξερεύνητα σπήλαια»!
«Κάπως έτσι, μικρογραφία της περιοχής ήταν και το Απάνεμο».
«Μηλιές , καστανιές, καρυδιές και πλατάνια, δεμένα με διάφορα είδη αγριοπεύκης , δημιουργούσαν μια καταπράσινη εικόνα»!
«Πέρα όμως από την ειδυλλιακή αίσθηση το μέρος , παραήταν ζεστό».
«Το χαρακτηριστικό τοπωνύμιο δεν του είχε αποδοθεί άδικα».
«Ιδιαίτερα τις μέρες εκείνες που συνθήκες καύσωνα επικρατούσαν σ’ όλη τη χώρα, δυσκόλευαν αφάνταστα και την περιοχή»!
Ο Άλεξ μετά τη ολιγόλεπτη, σφαιρική διείσδυση, «στο χωροχρόνο των αναμνήσεων» επανήλθε.
Αποφασίζοντας επί τέλους να σηκωθεί, τράβηξε κατευθείαν στο ντους.
Άνοιξε τη μπαταρία και άφησε τη παγωμένη υδροσπορά του καταιωνιστήρα να διατρέξει …ευεργετικά τη ραχοκοκαλιά του.
Εκατό είκοσι δευτερόλεπτα μετά χωμένος σε λευκό μπουρνούζι, ξυπόλητος, γεμάτος ευεξία, βγήκε και με διάθεση στο ζενίθ, τράβηξε σιγοτραγουδώντας για τη κουζίνα.
«Η ολοκλήρωση μιας τέλειας αφύπνισης, έπρεπε να συμπληρωθεί από τη συνηθισμένη, απολαυστική συνήθεια».
Με κινήσεις μετρημένες, έριξε στο αλουμινένιο μπρίκι , διπλή δόση για ,ένα βαρύ ,σκέτο, Ελληνικό καφέ και το …προσγείωσε στο … χαμηλωμένο… μάτι του αερίου να σιγοψήνεται.
«Συνδιαλέχτηκε με τον εαυτό του απευθύνοντας ευδιάθετα ευχές»!
Νοικοκύρη! Καλό μήνα. Καλό σου μήνα και σένα Άλεξ!
Η πρωτομηνιά του Ιουλίου ξεκινούσε αισιόδοξα. Μαζί της άρχιζε κι’ η άδεια ξεκούρασης που, «τιμής ένεκεν» χορήγησε στον εαυτό του!
Η προηγούμενη περίοδος αν και κουραστική, υπήρξε για τον ίδιο ωφέλιμη!
Η εταιρεία που σαν Ηλεκτρολόγος-Ηλεκτρονικός- Μηχανικός Υπολογιστών, «απόφοιτος, Αμερικανικού πανεπιστημίου» με ντοκτορά στην ανάλυση ηλεκτρομαγνητικών πεδίων και συστημάτων χαμηλών -υψηλών συχνοτήτων που είχε ιδρύσει με έδρα τη Θεσσαλονίκη και επέκταση στην Πρωτεύουσα, του επέτρεπε να έχει οικονομική επιφάνεια!!
«Παρά τις δελεαστικές προτάσεις να εργαστεί στο εξωτερικό προτίμησε, ‘πρωτοπόρος στους τομείς αυτούς’ να επιστρέψει για να διαπρέψει στην Ελλάδα»!
«Τελευταία μετά την υποβολή των απαραίτητων δικαιολογητικών, προσδοκούσε εναγωνίως την ανάληψη έδρας, ‘σχετικής με της επιστήμης του’ σε νεοσύστατο τμήμα του πανεπιστημίου της Αθήνας!
«Το μέλλον… έδειχνε να εξελίσσεται , σύμφωνα με τις προσδοκίες του».
«Δεν είχε περάσει πολύς καιρός που ανακαίνισε πλήρως και το πατρικό του».
Συνεχιζεται…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
