| |
| | Η απολαυση της νιοτης |  | | |
Ο Εκκλησιαστης : Λογια του γιου του Δαβιδ, και βασιλια στην Ιερουσαλημ.
υπηρξε σοφος και διδαξε στο λαο την γνωση, ερευνησε και αναθεωρησε πολλες παροιμιες,
προσπαθησε να βρει ωραιες λεξεις για να καταγραψει παροιμιες που θα ηταν ομως αληθινες
και ακριβεις.'' Τα λογια των σοφων ειναι σαν τα βουκεντρα και τα γνωμικα των συλλογων
ειναι σαν τα καρφια, που μπηγονται στερεα στον τοιχο. Αυτα ειναι δωρα απ' τον Θεο,
τον ενα και μοναδικο ποιμενα.''
'' Η απολαυση της νιοτης''
Γλυκο ειναι το φως και ευχαριστο στα ματια να βλεπουν τον ηλιο. Αλλα, οσα πολλα
κι αν ζησεις χρονια, ν ' απολαμβανεις την καθε μερα σου και να θυμασαι, πως οι σκο-
τεινες μερες θα 'ναι περισσοτερες. Δεν υπαρχει τιποτε να αποζητησει κανεις τοτε.
Απολαυσε νεε μου τα νιατα σου ! Η καρδια σου ας χαιρεται ολες της νιοτης σου τις
μερες. Μπορεις ν' αποκτησεις ο,τι επιθυμει η ψυχη σου και τα ματια σου , αλλα να ξερεις
οτι για ολα αυτα ο Θεος Θα σε κρινει. Διωξε την λυπη απ' την καρδια σου, τον πονο
απο το σωμα σου, γιατι τα νιατα και τα μαυρα τα μαλλια δεν διαρκουν πολυ.
Θυμησου τον δημιουργο σου στης νιοτης σου τις μερες, πριν ερθουνε οι μερες
οι κακες και φτασουνε τα χρονια εκεινα , που δεν θα μπορεις να τ' απολαυσεις.
Τοτε θα σκοτεινιασει ο ηλιος και το φως, το φεγγαρι και τ' αστερια και ολο θ' ρχονται
καινουρια συννεφα υστερα απ' τη βροχη.
Τοτε τα χερια σου που σε προστατευαν θα τρεμουν, τα ποδια σου που σε κρα-
τουσαν θα κλονιζονται, τα δοντια σου που αλεθανε θα λιγοστεψουν και θα θαμπω-
σουνε τα ματια σου , που εβλεπαν. Θα αρχισουνε τ' αυτια σου να μην ακουν, θα εξασ-
θενησει η φωνη σου και θα τρεμει, θα σε ξυπναει και του πουλιου το λαλημα,
ακομη. Τοτε του δρομου η ανηφορια θε σε τρομαζει και θα λιγοψυχας στο καθε βημα
σου. Εξω θ' αλλαζουν οι εποχες του χρονου. Θ' ανθιζει η αμυγδαλια και θα παχαινει
η ακριδα, θα ωριμαζει η καπαρη και συ θα προχωρεις προς στη στερνη σου κατοικια,
βγηκαν στο δρομο κιολας οι μοιρολογιστρες !
Θυμησου λοιπον , το δημιουργο σου, πριν της ζωης σου σπασει η ασημενια
αλυσιδα , και το χρυσο λυχναρι συντριφθει, πριν τσακιστει η σταμνα στην πηγη ,
και σπασει το μαγγανι στο πηγαδι. Τοτε το σωμα πισω θα γυρισει στο χωμα,
που απο 'κεινο πλαστηκε και η πνοη της ζωης θα επιστρεψει στο Θεο που την
εδωσε.
Ολα ειναι ματαια στο επακρο, λεει ο Εκκλησιαστης, ολα ειναι ματαια,Τα παντα
ειναι μοναχα ματαιοτητα.
Αποσπασμα απο τα ποιητικα διδακτικα Π. Διαθηκης
Σοφια Σολομωντος: Ασμα ασματων (αποσπασμα-ασμα 5 )
....................Πληθος νερα να σβησουν την αγαπη δεν μπορουν, κι ουτε μπορουν ποταμια
να την πνιξουν. Αν καποιος του σπιτιου του ολα τα πλουτη εδινε για ν' αγο-
ρασει αγαπη , αλλο απο καταφρονια δεν θα κερδιζε.....................................
[U]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
monajia
19-07-2011 @ 14:57 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Aνδρέας Lark
19-07-2011 @ 18:32 | ...άρα, αν τα συνδυάσουμε, αξίζει κανείς να μαθαίνει ήδη απ' τη νιότη του την αγάπη - πώς να υπηρετεί δηλ. τον άλλον χρησιμοποιώντας γι' αυτό το λόγο τα χαρίσματα που του δόθηκαν...
!!! | | curious
19-07-2011 @ 18:43 | Αρκει να δωσουμε τον σωστο ορισμο στις λεξεις,
και καλυτερος ορισμος
απο αυτον που εδωσε ο Αποστολος Παυλος , για την λεξη αγαπη δεν υπαρχει. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
