| |
Εγώ δεν ζω
Απλά επιβιώνω
Επιβιώνω σε μια πραγματικότητα
Που γίνεται ολοένα και πιο μαύρη
Μαύρη από την μοναξιά, που μου θυμίζει την ανικανότητα μου να εκφραστώ
Και να δώσω μια καλύτερη εικόνα
Για τα μάτια μου που ψάχνουν εδώ και καιρό φως στην νύκτα
Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει πια
Κάθε φορά που πάει να μπει η ηλιόλουστη μέρα
Και που μου ανοίγεται δρόμος να βγω επιτέλους στην επιφάνεια
Έρχονται σύννεφα και με παίρνουν πίσω στα υπόγεια
Γιατί πάντα τα καταφέρνω να βάζω τέτοια σύννεφα πάνω μου;
Γιατί πάντα φτάνω στην πηγή αλλά δεν πίνω νερό;
Γιατί φτάνω στο τέλος μα οι δυνάμεις λήγουν λίγο πριν πατήσω την τελική γραμμή;
Γιατί πάντα να ερωτεύομαι, να είναι καλά τα πράγματα, μα ποτέ να μην βρίσκω την δύναμη να εκφραστώ;
Μ'αυτή την κατάρα ζω
Κάτι που είναι εύκολο, ίσως και ασήμαντο για την πλειοψηφία
Είναι πολύ δύσκολο και η ιστορία της ζωής μου για εμένα
Τι με σταματά από το να εκφραστώ;
Είναι σημάδι πως δεν πρέπει να το κάνω;
Είναι απλά τυχαίο;
Είναι απλά ανικανότητα;
Είναι κάποιος που προσπαθεί να μου πει κάτι;
Ο,τι και να είναι
Το γεγονός είναι ότι
Κάθε φορά που πάει καλά κάτι για εμένα
Και έχω ευκαιρία να τα καλυτερέψω
Καταφέρνω να βάλω ιδέες του εαυτού μου και να νιώθω χάλια
Μακάρι να είναι απλά σημάδι που με αποτρέπει απ'τα χειρότερα
Αλλιώς......ζω με μια καταραμένη κατάρα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
