| |
| | Φεύγω |  | | |
[align=center]Στα μάτια σου αντίκριζα,
το πιο λαμπρό αστέρι,
που τώρα όμως το έχασα,
και ποιος να μου το φέρει...
Δυο χέρια ένιωθα ζεστά,
σε κάθε άγγιγμά σου,
να μου παγώνεις την καρδιά,
που φτάσαμε φαντάσου,
και γι' αυτό φεύγω γειά σου!
Ήσουν ο ήλιος που την μέρα μου πλυμμήριζε,
και το φεγγάρι μες τις νύχτες στολισμένο.
Μα τώρα έγινες σκιά, και δεν αντέχω άλλο πια,
μες στα σκοτάδια σου δεν γίνεται να μένω...
Στα χείλη σου γευόμουνα,
κάτι παραδεισένιο,
που τώρα όμως χάθηκε,
και το φιλί σου ξένο...
Τα λόγια σου τα τρυφερά,
με κάνανε να λιώνω,
πως μπόρεσα και πίστεψα,
τώρα το μετανιώνω,
και φεύγω στο δηλώνω![/align]
Χρήστος Μπαλτατζίδης 03/08/2011
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Όποια θελήσει τα τραγούδια μου να κρίνει, ας το σκεφτεί μήπως γραφτήκανε για εκείνη… | | | |
|
John Fenix
03-08-2011 @ 23:17 | Στα χείλη σου γευόμουνα,
κάτι παραδεισένιο,
που τώρα όμως χάθηκε,
και το φιλί σου ξένο...
Τα λόγια σου τα τρυφερά,
με κάνανε να λιώνω,
πως μπόρεσα και πίστεψα,
τώρα το μετανιώνω,
και φεύγω στο δηλώνω!
Πολυ ομορφο!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | aridaios
03-08-2011 @ 23:39 | τώρα το μετανιώνω,
και φεύγω στο δηλώνω! ::theos.::
Φυγε χωρις ''δηλωση'' ::yes.:: | | kantadoros
04-08-2011 @ 07:41 | Ωραίο το άσμα! ::smile.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
