| Στο σπίτι του αθάνατου
για θάνατο δεν λένε,
γιατ' ειν' ντροπή ο θάνατος
και ποιο ντροπή να κλαίνε.
Ψηλά το φως κι όλο εμπρός
ηλιόφωτοι κι ωραίοι,
ο Χάρος γίνεται καπνός
κι άμα τον πιάσεις κλαίει.
Λακίζει με το θάνατο
και όπου φύγει φύγει,
γιατ' ειν' δειλός και άνανδρος
και μόνο φοβερίζει.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|