Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ένας κόσμος
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130585 Τραγούδια, 269416 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ένας κόσμος
 Ο κόσμος μην πάψει φοβάται στης αναπνοής σου το μεσοδιάστημα
 
Είναι ένας κόσμος που ζει και πεθαίνει με την αναπνοή σου
Σαν φουσκώνεις το στήθος, χαρά, σαν εκπνέεις, αφάνταστη λύπη
Είναι ένας κόσμος που ο χρόνος μετρίεται με το καρδιοκτύπι
Χιλιάδες μικρές στιγμές ελπίδας και απόγνωσης δοσμένες εξίσου

Μα αν κάνεις προσθαφαιρέσεις απομένει στο τέλος η θλίψη...


Είναι ένας κόσμος που αντλεί απ' τα μάτια σου άπληστα το φως του
Και το σπαταλάει απλόχερα, ασύνετα, μα υπάρχει πάντοτε κι άλλο
Όταν απλώνουν οι ίσκιοι να λάμπει σαν φάρος, σωτηρίας σινιάλο
Που οδηγεί σε παράδεισο, δίχως πατρίδας ανάμνηση ή αίσθημα νόστου

Μόνο ένα προαίσθημα επίμονο και αγωνία μήπως κάποτε εκλείψει...


Είναι ένας κόσμος που κρατάς με σκοινιά σαν μαριονέτα απ’ τα χέρια
Απατηλός αν το θες, ειλικρινής αν το κρίνεις, καλοσυνάτος ή είρων
Είναι ένας κόσμος πλασμένος απ’ το υλικό των τρελών σου ονείρων
Και θαυμάζω εμβρόντητος καθώς βρίσκομαι πιο πάνω απ’ τ’ αστέρια

Μα φοβάμαι, στο είπα; Αχ, πώς φοβάμαι τα ύψη...



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Έρωτας είναι να είσαι ευτυχισμένος με κάποιον, αγάπη να είσαι δυστυχισμένος χωρίς αυτόν
 
monajia
22-08-2011 @ 23:24
ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ..................

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
dr.rockthan
23-08-2011 @ 00:45
θα σταθω σε δυο δομικα μερη που με συνεπηραν φιλε!!!!
το πρωτο ειναι η πολυαγαπημενη μου παρωξυτονη σταυρωτη ριμα με τον ελαφρως ατημελητο βιργιλικο ρυθμό (22-25συλαβο),
και δευτερο ο αντιλαλος και η απορία της γραφης στην ιδια τη γραφή. Ο ποιητης δεν παραθετει μόνο γεγονότα αλλα συνάμα αναρωτιέται, ανησυχεί και ζει το ποίημα μαζί μας.
Φανερώνεις δημήτρη στα δικά μου φτωχά και ερασιτεχνικά ματια, έναν έτοιμο ποιητή που εντάσει τη γραφή του σε μια συγκεκριμένη ποιητική κατηγορία την οποία και υπηρετεί περιφημα.Ξερεις φίλε πολυς κόσμος γραφει υπεροχες σκέψεις αλλα οταν ομιλούμε για ποίηση και δεν ακολουθούμε τις ποιητικες πεπατημένες τότε δεν ποιούμε αλλα κατ΄εμε φιλοσοφούμε!!!
ο δε λ'ογος σου ειναι λυρικός και ανάλαφρος και φανερώνει εναν ποιητή που έχει συμβιβαστεί με τις λέξεις απλα γιατι τις κατέχει.
Η γραφή σου εντυπωσιάζει με την απλότητα και την καλαισθησία της!!
Ηταν μια ευχάριστη στάση για μένα
ευχαριστώ ::yes.::
Μίνα Παπανικολάου
23-08-2011 @ 07:01
Είναι ένας κόσμος πλασμένος απ’ το υλικό των τρελών σου ονείρων...!!!
Καλημέρα!!
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
23-08-2011 @ 07:54
εξαιρετικο...........!!!!!!!!!!!!!!
ierapostolos
23-08-2011 @ 11:44
...Xιλιάδες μικρές στιγμές ελπίδας και απόγνωσης δοσμένες εξίσου.....
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Αυτός είναι.....ο κόσμος.....
dimi.gr
27-08-2011 @ 21:37
Πολὺ καλὸ Ἲππαρχε... κάθε πρόταση, πολλὰ συναισθήματα...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο