| |
ierapostolos
06-09-2011 @ 22:16 | .....μα που ποτέ δεν έπαψα να αγαπώ
κι ας είμαι ένα από τα απόκληρα παιδιά της.....
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Σαν να ταξιδεύω μαζί σου... | | aridaios
06-09-2011 @ 22:43 | ια σκάλα που την ανεβαίνω βιαστικά
να μπω ξανά σε ένα κομματάκι της πατρίδας
Ωραιο
χιλιαδες εικονες δεκαδεςσυναισθηματα ::rock.:: ::up.::
απο φλωρινα | | iokasth
06-09-2011 @ 22:57 | Πολύ ωραό!!!Με επιθυμίες !!
ΝεφΕλλη | | estia
07-09-2011 @ 12:09 | να πάρει φόρα και να πάει να βρεθεί
μ’ ένα παιδί ξυπόλυτο ανάμεσα στ’ αγκάθια.
Καλό ξημέρωμα Δημήτρη
Είδες πως μας έρχονται τα παλιά ξανά στη θύμηση
::smile.:: ::smile.:: | | CHЯISTOS P
07-09-2011 @ 12:19 | Όταν θέλεις να ξεχάσεις, η λησμονιά επιταχύνεται, μα και το αντίθετο αν θέλεις να θυμηθείς..
Καλημέρα Πρόεδρε ! | | Dimitri Favvas
07-09-2011 @ 14:08 | Γεια σας φίλοι μου και ευχαριστώ για τα σχόλια. Δεν ξέρω αν συμβαίνει αυτό σε άλλους, ήταν τότε για μένα μία έκπληξη. Μέχρι που με ρώτησαν αν έχω πάρα πολλά χρόνια στη Βραζιλία.
Μου συνέβει μια άλλη φορά, το 1992 πάλι στη Βραζιλία όταν επισκέφτηκα ένα φίλο μου στο Juiz de Fora. Ενώ μιλούσαμε Πορτογαλικά, σε κάποια στιγμή τους είδα να με κοιτάζουν έκπληκτοι. Τότε κατάλαβα πως τους μιλούσα Αγγλικά.
Φίλε στιχοδήμαρχε, θυμάμαι πάντως πωςσου έχω υποσχεθεί κάτι, και είσαι σαν το μικρό παιδί. Το περιμένεις. Θα σου στείλω σχετικό μήνυμα επί τούτου, σήμερα ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
