| |
| | Το φύλλο |  | | | Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του | | |
Από το δέντρο πέφτει ένα φύλλο,
πέφτει ένα φύλλο ξερό, στη γη.
Το σχήμα του είναι τόσο καμπύλο,
που ν’ ακουμπήσει στο χώμα αργεί.
Το γράμμα γράφω για να σού στείλω,
πνέει τ’ αγεράκι μες στη σιγή.
Να σού ζητήσω να μ’ έχεις φίλο
και να ξανάρθεις μια ροδαυγή.
Κρατώ το πάθος, μετρώ το ζήλο,
πνίγω τη ζήλεια και την οργή.
Ξένοι σού φέρνουν χρυσό το μήλο,
ξένοι σού παίρνουν την προσταγή.
Καθώς στο δάσος ακούω το γρύλλο
κι η νύχτα απλώνεται, σκιά γοργή,
την ομορφιά σου σαν τίμιο ξύλο,
μ’ ουράνια βλέπω μαρμαρυγή.
Στο μάγουλό σου, τώρα, το κοίλο,
τρέχει ένα δάκρυ, π’ ότι έχει βγει.
Από το δέντρο πέφτει ένα φύλλο,
πέφτει ένα φύλλο ξερό, στη γη.
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Κάθε βράδυ σ' ονειρεύομαι, μέσα στο σκοτάδι σε παντρεύομαι. | | | |
|
monajia
16-09-2011 @ 09:49 | Καθώς στο δάσος ακούω το γρύλλο
κι η νύχτα απλώνεται, σκιά γοργή,
την ομορφιά σου σαν τίμιο ξύλο,
μ’ ουράνια βλέπω μαρμαρυγή.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Υπερευαισθητηρας
16-09-2011 @ 13:13 | Αυτό είναι ένα ποίημα απ' τα πολύ δυνατα σου. Αρκετά καλύτερο από κάποια άλλα δικα σου που απέσπασαν πολλές καλές κριτικές απ' τα στιχομελη, χωρίς ίσως να το περιμενεις. Κι όμως σήμερα παρουσιασες πολύ υψηλού επιπέδου ποιηση και το ξέρεις. Επειδή όμως είναι πιο προσωπικό, μπορεί να μην περάσουν εύκολα τα συναισθήματα στους αναγνώστες. Από 'μενα πάντως... συγχαρητήρια! | | **Ηώς**
16-09-2011 @ 18:10 | π ο ί η σ η!!!!!!
καλησπέρα Παναγιώτη! | | kantadoros
16-09-2011 @ 18:59 | Όπως πέφτει ένα φύλλο
Καλησπέρα Παναγιώτη.Μέσα από την (σιωπηλή;) πρόσκρουση του φύλλου εκρήγνυται ο σημερινός σου στίχος.
::up.:: ::smile.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
