| |
Με το ίδιο μακό
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Το ταξίδι στο Περού ολοκληρώθηκε με την επίσκεψη στην λεκάνη του Αμαζονείου. Οι οδηγίες, από τον ξεναγό μας ,ήταν ξεκάθαρες. Επικρατεί 79-89%υγρασία άρα λίγα ρούχα ,το ένα πάνω στο άλλο σαν κρεμμύδι, επειδή οι θερμοκρασίες στην Λίμα ήταν 21 με 15 αλλά στο Αμαζόνειο αγγίζουν τους 30 βαθμούς. Από την άλλη ο φόβος των κουνουπιών σου επέβαλε να φορέσεις μακρυμάνικα παντελόνια και μπλούζες. Οι περισσότεροι τις ακολούθησαν πιστά άλλοι όχι και τη πατήσανε.
Πήραμε την πρωινή πτήση για το Πουέρτο Μαλτονάδο Όλοι ,γύρω μας ήταν ντυμένοι καλοκαιρινά, με σαντάλια και εξώπλατα. Άντε να βγάλεις άκρη. Μόλις κατεβήκαμε ,από το αεροπλάνο, ένοιωσα μία αφόρητη δυσφορία και ο ιδρώτας έτρεχε ποτάμι. Το λεωφορείο που μας περίμενε ήταν του 1950 και χωρίς παράθυρα. Η ζεστή βροχή έπεφτε πάνω στο πλακόστρωτο βγάζοντας ατμούς. Ανεβήκαμε σε μία μηχανοκίνητη βάρκα και για δύο ώρες η βροχή έπεφτε καταρρακτωδώς. Τα νερά του Madre del Dios είχαν το χρώμα της λάσπης και πάνω στο νερό επέπλεαν διάφορα αντικείμενα, ξύλα ,αφρούς και κάποια φυτά που θύμιζαν το κουνουπίδι. Ρώτησαν αν ψαρεύουν σε τέτοιο βρώμικο νερό και μου είπανε ότι όχι μόνο το κάνουν αλλά και ότι τα ψάρια είναι πολλά και νόστιμα. Μερικοί ιθαγενείς κάνουν κάτι σαν μικρό ιχθυοτροφείο ρεζερβουάρ όπου τα κρατάνε ζωντανά για να τα πουλήσουν πιο αργά. Η βροχή μας έκανε όλους παπί αλλά δεν ήταν κρύο. Αντικρίσαμε ένα παράξενο συνάμα όμορφο κατάλυμα ,μέσα στην ζούγκλα .Τα σπιτάκια ήταν καθαρά αλλά χωρίς ρεύμα και χωρίς ζεστό νερό. Μόνο από τις 5 το απόγευμα έως 9.30 είχανε ένα αδύνατο φως .Η φύση γύρω μας ήταν πανέμορφη. Βλάστηση παντού με ψηλά και καταπράσινα δέντρα .Παράξενα φρούτα πέφτανε από τα δέντρα και τα πουλιά τιτιβίζανε όλο το 24ωρο.Η μυρωδιά ήταν μείγμα από φρεσκοκομμένο χόρτο και μισό μουχλιασμένο χώμα αλλά δεν ήταν ενοχλητική. Κατά όλη την διάρκεια της ημέρας μας κυνηγούσαν σμήνη από σκνίπες και κουνούπια.
Όλα τα ρούχα μας ,μέσα ή έξω από τις βαλίτσες, στάζανε νερό. Είτε μέσα στο σπίτι τα άπλωνες είτε έξω το ίδιο χάλι. Όσοι ,από εμάς, είπαμε να αλλάξουμε ρούχα καταλάβαμε ότι δεν είχε νόημα. Είτε παλιό είτε καινούργιο ήταν νοτισμένο και δεν μπορούσες να το φορέσεις. Αναρωτήθηκα τι κάνουν οι ντόπιοι αλλά την απάντηση την πήρα όταν πήγαμε να φάμε στον καταυλισμό. Ο ήλιος έκαιγε και οι υπάλληλοι είχανε απλώσει μπουγάδα πάνω στα ξύλα και στα δοκάρια. Όλοι τρέξαμε να κάνουμε το ίδια, μάλιστα μερικοί βγάλαμε και τα εσώρουχα μας να λιαστούν. Σε 2 ώρες έγινε αυτό που δεν είχαμε καταφέρει δύο ημέρες τώρα. Όλοι βρωμούσαμε αντι-κουνουπικά και μετρούσαμε κάθε ώρα ΄΄ τις απώλειές ΄΄ στα δέρματα μας. Ε άμεση επαφή με την φύση και η εξοικείωση με τα χιλιάδες είδη πουλιών και δέντρων ήταν μαγευτική. Το κάθε δέντρο είχε την δική του ιστορία ,τα καλά και τα κακά του. Η μαύρη ταραντούλα ,που ενοχλήθηκε από το πέρασμα μας, μας φάνηκε πολύ όμορφη και οι πίθηκοι που κλέβανε από τα χέρια μας τις μπανάνες, μας διώξανε την κατήφεια. Η ανταμοιβή μας, για την ταλαιπωρία και την κούραση ήταν η ομορφιά της φύσης και η άγρια βλάστηση του πνεύμονα της γής. Η πρωτόγνωρη γνωριμία μας με το Αμαζόνειο μας έμεινε αξέχαστη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
