| |
Στο περιγιάλι ανατροπών συναντηθήκαμε.
Ένα μπουκάλι με φελλό, ένα πλεούμενο,
μιαν χαραυγή, ένα καράβι, μια αγχόνη,
μ’ ένα κουπί κι ένα κορμί που δεν υπάρχει.
Στο περιγιάλι ερμηνείας απαγγείλαμε.
Καταγραφή, ένα παράπονο αδρό.
Μελάνι αίμα, που απ’ την καρδιά μου στάζει,
καθρέφτης πάτωμα, που εμέν’ αντανακλά.
Στο περιγιάλι των χαμένων ναυαγήσαμε.
Άνθρωποι ξένοι κι άλλα πρόσωπα χλωμά
ανοίγουν χείλη και τα λόγια τους χλευάζουν.
Μ’ αλήθεια ή ψέμα, φανερώνουν συμφορά.
Στο περιγιάλι της ουσίας κυβερνήσαμε.
Άρχοντες άξιοι, καχύποπτα πουλιά,
που τα φτερά τους σαν ανοίξουν κι ανταμώνουνε
πετούν… πετούν… φθάνουν πιο πέρα απ’ το κοντά.
Στο περιγιάλι υποσχέσεων μας ξορκίσανε.
Ότι ειπώθηκ’ έχει φύγει μακριά.
Αχνές εικόνες από ρημάδια αποτυπώματα
πλαγιάζουν μέσα μας, στο τώρα … στο μετά.
Στο περιγιάλι διαταγών που πλανηθήκαμε
είπαμε ναι σ’ ένα αντίο φλογερό.
Καμίνια σ’ ένα μαυροσάκουλο που φεύγει,
σκουπίδια φεύγουν, όμως μένουνε εδώ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
