Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μετά τον πόλεμο
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130585 Τραγούδια, 269416 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μετά τον πόλεμο
 
Έμεινες κρυφτός μες την καμάρα σου
Ο ήχος της φωτιάς σε κυνηγάει
Έχεις τη οικογένεια αντάμα σου
H σφαίρα μόνο ξέρει που να πάει

Πολέμησες και’συ για το ανύπαρκτο
‘πατρίδα’ στο φώναζαν οι μεγάλοι
Το μεγαλείο τους ποτέ δεν ήταν άτρωτο
Μα η σκέψη του σου φέρνει πλέον ζάλη

Η αράχνη μόνο έμεινε άβαλτη
Το ήχησμα της σπίθας διαπερνάει
Η βόμβα τελικά ήταν παράτολμη
Μα η ζωή των άλλων δεν μετράει

Οι νόμοι τρεμοπαίζουνε, αλλά χαίρονται
Στο καταφύγιο μόνοι συζητάνε
Πιστώσεις στη ζωή δεν χαρίζονται
Τη συνέχεια στα χέρια την κρατάνε

Μα εσύ που με πάθος πολέμησες
Δεν σου’μεινε καμιά αμφιβολία
Το αίμα είναι άδικο που έχυσες
Απλά δεν ήσουν στην συνομωσία

Το όνειρο στο βάλανε στ’αυτί
Το ίδιο έργο πάλι απ’την αρχή
Ήρωας γίνηκες και’συ
Στην μαύρη και καμένη γη


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ο Γέροντας
02-10-2011 @ 05:27
Γιάννη καλημέρα ::up.:: ::yes.:: ::theos.::
Sofitsa
02-10-2011 @ 08:49
::yes.:: ::up.::
Pavlos Melas
02-10-2011 @ 09:04
Μα εσύ που με πάθος πολέμησες
Δεν σου’μεινε καμιά αμφιβολία
Το αίμα είναι άδικο που έχυσες
Απλά δεν ήσουν στην συνομωσία

Πολύ ωραίο Γιάννη!!!!!!!!!!!!!!!!!!
την καλημέρα μου
Σωτήρης Τσιλ
02-10-2011 @ 10:50
"Πολέμησες και’συ για το ανύπαρκτο
‘πατρίδα’ στο φώναζαν οι μεγάλοι"

Δες μήπως οι "μεγάλοι" ανήκουν στους επαγγελματίες Σωτήρες. Μήπως είναι στη σωρεία των "βολεμένων υπηκόων της Παγκοσμιοποίησης", που χειρίζονται κατά το δοκούν την έννοια Πατρίδα. Που άλλοτε την προβάλλουν σαν Ιδανικό και άλλοτε (συνήθως) την ευτελίζουν, μέχρι ξεφτιλίσματος.
Μήπως είναι ηλίθιος ο Σωκράτης, 2.500 χρόνια πριν, όταν έλεγε:

Μητρός τε και πατρὸς και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερόν εστιν η Πατρὶς και σεμνότερον και αγιώτερον και εν μείζονι μοίρα και παρα θεοίς και παρ᾿ ανθρώποις τοις νουν έχουσι.

Αλλά απευθύνονταν στους "Τοις νουν έχουσι ", δηλαδή στους ανθρώπους που είχαν μυαλό και όχι στους ανοικούς(α στερητικό + νους), ούτε βέβαια στους προδότες. Να θυμηθούμε πως εκείνη την φωτεινή εποχή και με τα όποια άσχημα, υπήρχαν και τα εξής:
1. Άνθρωπε γνώρισε - κατάλαβε τον εαυτό σου
2. Πάντων χρημάτων μέτρον Άνθρωπος. Δηλαδή για οτιδήποτε, χρειάζεται σαν σημείο αναφοράς να είναι ο Άνθρωπος. Και όχι το χρήμα, μια εταιρεία, ένας κατασκευασμένος "θεός", μια ύποπτη, αντιανθρώπινη ιδεολογία.

Εγώ θα τολμούσα να πω: Πατρίδα για σένα Γιάννη, είναι: Εσύ, η παιδική σου ηλικία, η στενή και ευρύτερη οικογένειά σου, οι αγαπημένοι σου, οι φίλοι, η τιμή σας, τα όνειρά σας, τα κόκκαλα των πεθαμένων σας, το σπίτι σου, η κληματαριά στην αυλή σου (αν είχες), το χώμα που έπαιζες μικρός, κλπ κλπ κλπ η Ιστορία της γενιάς σου, μέχρι πολύ πολύ παλιά. Όλοι αυτοί οι πρόγονοί σου και οι πρόγονοι των φίλων σου, "σε τούτα εδώ τα μάρμαρα (που) κακιά σκουριά δεν πιάνει" άφησαν κάτι πολίτιμο. Ένα κόσμημα για την Ανθρωπότητα (΄όπως και κάθε λαός στη δική του διάσταση), τον Πολιτισμό. Συνολικά για την έννοια Πατρίδα, να συνυπολογήσουμε αυτά που κυρίως στοχεύουν οι Παγκοσμιοποιητές: Τη Γλώσσα, την Ιστορία, τα ήθη και έθιμα, τον αέρα, το χώμα, το νερό (δες Γήν και ύδωρ ήθελαν οι Πέρσες).

Όταν οι Πόντιοι και οι Ίωνες (οι Τούρκοι μας λενε Γιουνάν και Γιουνανιστάν) εκδειώχθηκαν από τις Πατρίδες τους, μετά χιλιάδες χρόνια, ορισμένοι που μπόρεσαν, πήραν και λίγο χώμα! από την πατρώα γη (Πατρίδα).


Πατρίδα δεν τιμούν οι προδότες και οι ανοικοί.
Ευτελίζουν την έννοια της Πατρίδας οι επί σκοπόν καταστροφείς μιας χώρας, όπως οι Παγκοσμιοποιητές.

Παγκοσμιοποίηση = πολτοποίηση Πολιτισμών, ομογενοποίηση = εξαθλίωση = ευτυχώς που έχουμε δουλειά - δουλεία και επιβιώνουμε = άνθρωποι χωρίς τη γλώσσα τους, την ιστορία τους, τα ήθη και έθιμά τους, χωρίς ... Πατρίδα).
Όμως για να ζει κάποιος, χρειάζεται να εργάζεται (εργάζομαι για να ζω). Η κοινωνία έχει χρέος, απαιτείται να μεριμνά, ώστε να μην έρθει ποτέ η στιγμή, που ο άνθρωπος να ζει για να δουλεύει (ζω για να δουλεύω).

Αν συμβεί αυτό, τότε σημαίνει ότι η κοινωνία έχει αποτύχει, ότι έχει δεχθεί την επίθεση και κατάληψη από «τοξικούς παράγοντες» και ότι οι άνθρωποι ουσιαστικά βρίσκονται υπό ορατή ή αόρατη κατοχή.

Όπου ακούς και δείς Σωτήρες, όχι "κράτα μικρό καλάθι", αλλά πρόσεχε και το καλάθι, μη σου το πάρουν. Σωτήρης
monajia
02-10-2011 @ 17:48
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο