| |
Οι ωρες οι ατελειωτες της μοναξιας
στης γεφυρας τη σκοτεινια
μοιαζουν να μην περνουν ποτες
κι ιδιο το σημερα με χτες
-------------------------------------------------
Αχνο λαμπακι της πιξιδας
μοιαζει μ αστερι στο κενο
και γυρω ολοσκοτεινο
μαυρο θαλασσινο νερο
-----------------------------------------------
Μονο σημαδι ζωντανο
το βογγητο απ τις μηχανες
δουλευουν ασταματητα
ιδια και σημερα με χτες
----------------------------------------------
Η μοναξια τ ωκεανου
και το απεραντο κενο
ρολοι που σταματησε
ρολοι του χονκ κογκ φτηνο
---------------------------------------------
Μονη γλυκεια παρηγορια
σ αυτο το μαυρο μισεμο
η προσμονη του γυρισμου
στ αγαπημενο το στενο
-------------------------------------------
Εκει που ζει η αγαπημενη
κι η μανα που μας γεννησε
ολοι οσοι μας αγαπουν
κι η θαλασσα μας στερησε
-------------------------------------------
Οι ωρες οι ατελειωτες της μοναξιας
χαντρες σε κομπολοι ατερμονο
και γυρω ενα μαυρο πεπλο
μας σκεπαζει ιδιο πανωσεντονο
------------------------------------------------
Οι ωρες των ωκεανων
ειναι ωρες μοναξιας και πικρας
και αγριου μονολογου
ιδιες οι ωρες μερας νυχτας
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
