| |
σβησαν ολα και μιλα η σιωπη
ποσα εχουν αλλαξει
μια αγαπη που εχει πια ξεχαστει
πως γυριζει και παλι
εχει ερθει βροχη και χειμωνας
και κοιταζω στο τζακι
που μας αφησε το καλοκαιρι
της φωτιας μας την σταχτυ
και μενω εδω
να καιω ακομα
στην φωτια μας που δεν εχει τελειωμο
καθε σπιθα μια φωτια και η καταιγιδα
μας την εσβησε και εμειναν
δυο λογια στην σελιδα
της ζωης μας μες το κρυο του χεμωνα
μια στιγμη απ την ζωη μας ειναι το χρωμμα
και μενω εδω
να καιω ακομα
σβησαν ολα ενα μενει η σιωπη
ολα εχουν αλλαξει
μια αγαπη θελει να ξεχαστει
μα γυριζει και παλι
τι κι αν ηρθε βροχη και χειμωνας
σαν κοιταζω στο τζακι
τι μας αφησε το καλοκαιρι
απ την φωτια μας την σταχτυ
off all the silence and speaks
amounts have changed
A love that is now forgotten
it turns around and again
has come rain and winter
and stare at the fireplace
left us in the summer
Joined fire us grizzly
and live here
to burn yet
in our fire has not endless
every spark a fire and storm
us went out and stayed
two words in the page
our life straight in the cold winter
a moment of our life is the color
and live here
to burn yet
all a left off the silence
everything has changed
a love he will be forgotten
but turns and again
whatever came rain and winter
as I look at the fireplace
as we left the summer
from the fire us grizzly
too dimitris aspiotis
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
