Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: ζωής νερό
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130617 Τραγούδια, 269435 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 ζωής νερό
 ένα ποίημα για τη ζωή στη γη,το "άνοιγμα" του υποσυνειδήτου στα όνειρα και το ερώτημα αν υπάρχει πραγματικά ζωή μετά θάνατον
 
Είσαι κάτι πιο πάνω από όνειρο;
Ίσως να είσαι των πάντων κέντρο
Και ίσως στα πάντα μια γρήγορη στάση εκπνοής
Ή μήπως των πάντων τέλος και αρχή;

Στην δύση των βλεφάρων
Καράβια φορτωμένα βάζουν πλώρη
Και η σκιά φαίνεται
Τα χείλη της να ανοίγει
Εκεί βρίσκεσαι και Εσύ

Οι πύλες λαχταρούν να αφεθούν
Σκουριασμένες κλειδαριές που σκληρά τρίζουν
Και εκεί όλο γεμίζει η πηγή
Με δώρα και αγκάθια της υπάρξεως

Στων βλεφάρων τη δύση
Εμείς, ταπεινοί με αγνότητα,
Φονιάδες, της δίψας μας θύματα
Απ’ την πηγή πίνουμε μ’ όρεξη
Κι ειν’ της απεραντοσύνης το νερό

Και το νερό ίσως εδώ απλά πηγάζει
Ίσως κι αλλού γενναία το κουβαλάς
Μπορεί και στάσιμο να μείνει
Τολμά κανείς να μην ρωτά;




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

δε γεννήθηκα βέβαια για να συμμερίζομαι το μίσος, αλλά την αγάπη
 
aspigon
21-10-2011 @ 14:31
Είσαι κάτι πιο πάνω από όνειρο;
Ίσως να είσαι των πάντων κέντρο
Και ίσως στα πάντα μια γρήγορη στάση εκπνοής
Ή μήπως των πάντων τέλος και αρχή;

po po!!!!!!!!!!!!!! poli poli kalo mbraaaaaaaaaavo!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ραγισμενοσ καθρεφτης
21-10-2011 @ 14:36

Στων βλεφάρων τη δύση
Εμείς, ταπεινοί με αγνότητα,
Φονιάδες, της δίψας μας θύματα
Απ’ την πηγή πίνουμε μ’ όρεξη
Κι ειν’ της απεραντοσύνης το νερό

Και το νερό ίσως εδώ απλά πηγάζει
Ίσως κι αλλού γενναία το κουβαλάς
Μπορεί και στάσιμο να μείνει
Τολμά κανείς να μην ρωτά; ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
monajia
21-10-2011 @ 14:38
Και το νερό ίσως εδώ απλά πηγάζει
Ίσως κι αλλού γενναία το κουβαλάς
Μπορεί και στάσιμο να μείνει
Τολμά κανείς να μην ρωτά;

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ALIROS
21-10-2011 @ 17:40
Στην δύση των βλεφάρων
Καράβια φορτωμένα βάζουν πλώρη
Και η σκιά φαίνεται
Τα χείλη της να ανοίγει
Εκεί βρίσκεσαι και Εσύ ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
χρήστος
06-11-2011 @ 19:23
γράφεις καταπληκτικά!!! συνέχισε!!
Μαυρομαντηλού
21-11-2012 @ 16:46
Είσαι κάτι πιο πάνω από όνειρο;
Ίσως να είσαι των πάντων κέντρο
Και ίσως στα πάντα μια γρήγορη στάση εκπνοής
Ή μήπως των πάντων τέλος και αρχή;

Στην δύση των βλεφάρων
Καράβια φορτωμένα βάζουν πλώρη
Και η σκιά φαίνεται
Τα χείλη της να ανοίγει
Εκεί βρίσκεσαι και Εσύ
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Οι πύλες λαχταρούν να αφεθούν
Σκουριασμένες κλειδαριές που σκληρά τρίζουν
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Απ’ την πηγή πίνουμε μ’ όρεξη
Κι ειν’ της απεραντοσύνης το νερό
......Μπορεί και στάσιμο να μείνει
Τολμά κανείς να μην ρωτά;
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΘΑΥΜΑΣΑ ΚΑΙ ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΜΕΓΑΛΟΥΡΓΗΣΕΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο