| |
| | Οι γνωστοί άγνωστοι κουκουλοφόροι |  | | | Η γνώση είναι δύναμη. Φόβος = εργαλείο καθυπόταξης ανθρώπων και συνειδήσεων. | | |
Σωτήρης Τσιλ
Με την ευκαιρία των νέων αιματηρών γεγονότων στην Πλατεία Συντάγματος (19&20 Οκτωβρίου 2011), που έχασε τη ζωή του ένας συνάνθρωπός μας, παραθέτω ένα κείμενο για τους κουκουλοφόρους, τους χαρακτηριζόμενους χωρίς αιδώ, με την "επωνυμία" "Γνωστοί - άγνωστοι".
Να τονισθεί και από εδώ, ότι η ειρηνική Δημοκρατική Συγκέντρωση, αν αριθμούσε λχ 400.000 πολίτες, σημαίνει ότι η κάθε οικογένεια στην Αθήνα, συμμετείχε με ένα μέλος της.
Ουσιαστικά, αναλογικά, η συγκέντρωση ατιπροσώπευε όλους τους Έλληνες στη χώρα.
Οι Έλληνες εκδήλωναν - διαδήλωναν λοιπόν δημοκρατικά, ως ώφειλαν.
Αυτοί που επιτέθηκαν φυσικά δεν είταν διαδηλωτές, δηλαδή άτομα με ιδεολογία που διαδήλωναν, άσχετα αν συμφωνούσαμε ή διαφωνούσαμε με αυτήν, αλλά εγκληματίες σε δράση.
Σκοπός τους να διαλύσουν τη Συγκέντρωση με το φόβο, που εκλύεται εν προκειμένω με την πιθανότητα του τραυματισμού και του ΦΟΝΟΥ. Όταν ρίχνεις σύννεφο από πέτρες στο πλήθος, όλο και κάποιον θα τραυματίσεις, όλο και κάποιον μπορεί και να σκοτώσεις.
Μπορεί να σκοτώσουν οι πέτρες, τα σπασμένα μάρμαρα, οι σιδερολοστοί, τα χημικά, η επί σκοπόν αδιαφορία.
Μπορεί το κείμενο που ακολουθεί να είναι μεγάλο. Θεωρώ ότι είναι χρήσιμο, γιαυτό και το παραθέτω.
Θα μιλήσουμε ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΆ για τους μπαχαλάκηδες χούλιγκανς, την Εφηβεία και ΒΑΣΙΚΑ για τους ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟΥΣ.
Οι Χούλιγκανς
Η λέξη χούλιγκανς είναι αγελαίος χαρακτηρισμός, με την έννοια του ότι δεν χαρακτηρίζει μεμονωμένο άτομο με έκφραση του συνειδητού εαυτού, αλλά ως πολλά άτομα μαζί (οι χούλιγκανς), πάντα σε συνάρτηση με την ομάδα τους στο «εδώ και τώρα» και την έκφραση ασυνείδητου (ενστικτώδους) υλικού, με την μορφή επιθετικότητας.
Εν κατακλείδι, το μεμονωμένο άτομο, ο χουλιγκάνος, εκφράζει τις ιδιότητες του μέλους (ρόλος σε έκφραση) της συγκεκριμένης ομάδας των χούλιγκανς, μόνον όταν αυτή βρίσκεται σε σύνθεση και έκφραση, δηλαδή στα πλαίσια της αγέλης.
Δηλαδή δεν νοείται μεμονωμένο άτομο ως χούλιγκαν λχ στο πλαίσιο του σπιτιού του, γιατί τότε δρα αναγκαστικά κατά βάσιν ο ανώτερος εγκέφαλος (φλοιός) και όχι τα υποφλοιώδη κέντρα (ζωώδης εγκέφαλος) .
Επειδή τα περισσότερα μέλη των χούλιγκανς είναι έφηβοι και σε ένα πολύ μικρότερο ποσοστό ανώριμοι νεαροί ενήλικες, είναι χρήσιμες μερικές πληροφορίες για την εφηβεία.
Η Εφηβεία
Εφηβεία είναι η χρονική περίοδος και ταυτόχρονα η διαδικασία μεταμόρφωσης του παιδιού σε ενήλικα.
Ο έφηβος, θεωρείται επιστημονικά ότι χρειάζεται να αντιμετωπίζεται όχι σαν παιδί, αφού πια δεν είναι, ούτε ως ενήλικας αφού ακόμα δεν είναι, αλλά ως υποψήφιος ενήλικας, σε πλαίσιο επικοινωνίας, ενθάρρυνσης, στήριξης, βαθμού ανοχής, βασικής σταθερότητας και ορίων (έλεγχος όχι ως άτεγκτο, αλλά σαν λαστιχωτό σχοινί) και οπωσδήποτε ισοτιμίας (όχι ισότητας = εξομοίωσης).
Όταν η αντιμετώπιση του εφήβου γίνεται καθαρά εξουσιαστικά – μειωτικά και με επιβολή (πχ θυμώδεις φωνές, υποτίμηση, απαγορεύσεις χωρίς διάλογο κλπ), δηλαδή με ακύρωση της δυνατότητας έκφρασής του και σε πλαίσιο ουσιαστικής έλλειψης επικοινωνίας, τότε η αντίδρασή του ως συμπεριφορά, σίγουρα θα είναι αμυντική (αντίδραση απέναντι στην εξουσιαστική επιβολή). Αποκλείεται έτσι η Συμπεριφορά «Θέση – έκφραση», που ως απαραίτητες προυποθέσεις έχει την ασφάλεια και την ευχαρίστηση, για «άνθιση» του εαυτού.
Μορφές άμυνας του εφήβου, όταν η συμπεριφορά των γονιών προς τα παιδιά είναι εξουσιαστική:
-Συμπεριφορά «Επίθεση»: Φωνές, ύβρεις, βρόντηγμα της πόρτας, σπασίματα, προκλητική, ειρωνική και γενικότερα επιθετική στάση, απέναντι σε μορφές εξουσίας.
-Συμπεριφορά «Φυγή – αποφυγή»: Περιοδική εγκατάλειψη του σπιτιού, του σχολείου, καταφυγή σε ομάδες συνομηλίκων αντίστοιχης κατάστασης, με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται, λχ Χρήση ουσιών, συμμορίες με παραβατική - αντικοινωνική δράση κλπ.
-Συμπεριφορά «Απολογία»: Ενοχική συμπεριφορά, προσπαθώντας να φερθούν κατά πώς θέλουν οι γονείς, χωρίς να ερευνούν το γιατί. Άτομα αμυντικά αποσυρμένα, υποβόλημα, με καταπιμένο θυμό και με μελλοντικά απλώς εκτονωτικά ξασπάσματα …
Στην περίπτωση που ο έφηβος αυτός, αναγκάζεται σε έκφραση αμυντικής συμπεριφοράς, αποζητά διέξοδο στο αδιέξοδό του, αναζητώντας κατάλληλο χώρο για επικοινωνία, στήριξη και έκφραση, σε πλαίσιο υπαρξιακής ασφάλειας και λήψης ικανοποιήσεων (συμπεριφορά «Θέση – έκφραση» = Ασφάλεια + ευχαρίστηση = «άνθιση» εαυτού).
Οι έφηβοι αυτοί νοιώθουν συγκριτικά κατώτεροι σε σχέση με τους συνομηλίκους τους και έτσι η υιοθετούμενη αμυντική συμπεριφορά μπορεί να είναι κατά βάση επιθετική.
Κάποια διέξοδος στην αντιμετώπιση των υπαρξιακών προβλημάτων, ούτως ή άλλως, βρίσκεται σε ομάδες εφήβων, που φυσιολογικά δημιουργούνται αυτήν την περίοδο και - αυτό είναι σημαντικό - καλύπτουν ανάγκες ψυχικής και κοινωνικής ωρίμανσης.
Η ένταξη του εφήβου στην ομάδα, αποτελεί γεγονός ζωής γι’ αυτόν, καλύπτει την ανάγκη του «ανήκειν κάπου» πέρα από την οικογένεια και αποκτά έτσι υπαρξιακή κοινωνική ταυτότητα.
Αναγνωρίζεται ως πρόσωπο και ως φύλο, γίνεται αποδεκτός, μπορεί να εκφράζεται και να βιώνει τον εαυτό του αναλογικά ισότιμα με τους άλλους και σε πλαίσιο αλληλεγγύης.
Το αντίτιμο (εκχώρηση μέρους της ελευθερίας = αποδεκτή αυτοκαταπίεση) είναι η αποδοχή και η συμμόρφωση με τους όρους, ιδέες και τα αναφυόμενα ιδανικά της ομάδας.
Γενικά υπάρχουν κοινωνικά αποδεκτές ομάδες, ως και περιθωριοποιημένες ομάδες.
Έτσι, ανάμεσα στις ομάδες, υπάρχουν και αυτές που έχουν ως μέλη τους εφήβους, που έχουν εισπράξει την ακύρωση και έχουν συμπεριφορές γενικά επιθετικές.
Οι έφηβοι αυτοί εξωτερικά έχουν την ίδια (παρόμοια) εμφάνιση και συμπεριφορά. Συνήθως διαπνέονται από ιδέες εναντίον του όποιου υπάρχοντος καταστημένου και εξουσίας κάθε απόχρωσης.
Τέτοια άτομα είναι και αυτά με παραβατική συμπεριφορά (μικροκλοπές, δημιουργία συμμορίας, ληστείες, σύγκρουση συμμοριών κλπ), είτε βασικά σε πλαίσιο ομάδας, είτε σπάνια ως μεμονωμένα άτομα.
Μεταξύ των ομάδων με αντικοινωνική συμπεριφορά, συγκαταλέγονται και οι χούλιγκανς. Οι χούλιγκανς, όπως προαναφέρθηκε, δρουν πάντα ως ομάδα και δεν νοείται μεμονωμένο άτομο, εκτός του κλίματος της ομάδας και του «εδώ και τώρα», να δράσει ως χούλιγκαν. Εκτονώνουν την επιθετικότητά τους σε επιλεγμένους συμβολικούς ή τυχαίους στόχους.
Ο Χουλιγκανισμός πάντα συνοδεύεται και χαρακτηρίζεται από ακραίες αντικοινωνικές εκδηλώσεις και προσοχή !
Δεν αποτελεί πολιτική εκδήλωση.
Είναι όμως σαφώς κοινωνική εκδήλωση και έμμεσα προφανώς είναι αποτέλεσμα πολιτικής κατάστασης, με την γενικότερη έννοια του όρου.
Συνδέεται με το νεαρό και το ανώριμο της ηλικίας.
Ο Χουλιγκανισμός είναι λοιπόν κοινωνικό φαινόμενο, που προκαλεί ηθικό σοκ στην κοινωνία. Χαρακτηρίζεται από βιαιοπραγίες κατά εκρηκτικό τρόπο, από ομάδα ατόμων, που δρουν μόνον στο πλαίσιο και το κλίμα της συγκεκριμένης ομάδας. Η ομάδα επιζητεί (προσοχή) την αφορμή για εκτόνωση με εκρηκτικό τρόπο της επιθετικότητας των μελών της.
Η συνειδητή δράση της ομάδας είναι υποτυπώδης και ουσιαστικά δρα κυριαρχικά το αγελαίο ένστικτο της ομάδας, κατευθύνοντας τα μέλη.
Συνήθης χώρος δράσης της αγέλης είναι το γήπεδο και ο πέριξ χώρος, ή καταστάσεις που ευνοούν την δράση της ομάδας - αγέλης, στις οποίες παρεισφρύουν, όπως σε πολιτικές πορείες - διαδηλώσεις και σε κοινωνική αναταραχή.
Τα άτομα που απαρτίζουν την ομάδα - αγέλη είναι ανώριμα άτομα, αδυνατούν να επεξεργασθούν (συνειδητά διανοητικά) τους παράγοντες που τα καταπιέζουν και ασυνείδητα ακολουθούν την εκτόνωση, μέσω εκρηκτικής καταστροφικής δράσης. Με αυτήν την έννοια είναι ανεύθυνα άτομα, με μετάθεση της ατομικής ευθύνης στην ομάδα.
Συμπερασματικά, ομάδα χούλιγκανς είναι αυθόρμητη συνάθροιση ομοειδών ανώριμων καταπιεσμένων ατόμων, με αδυναμία ενδοψυχικής επεξεργασίας και δημιουργικής έκφρασης.
Τα άτομα αυτά σε πλαίσιο αλληλοαποδοχής, συγκροτούν ομάδα με λειτουργία αγέλης, με στόχο την αδιαμορφοποίητη έκφραση της ενδοψυχικής επιθετικότητας και παράλληλα την προστασία τους.
Ο χουλιγκανισμός ξεφουσκώνει με την πάροδο της ηλικίας. Η θεραπεία –πάντως- της κατάστασης, ουσιαστικά περιλαμβάνει την …πρόληψη.
Οι γονείς και το σχολείο χρειάζεται να σκύβουν με νοιάξιμο πάνω στα προβλήματα των εφήβων και να τους αφουγκράζονται, να προάγουν την επικοινωνία και να τους αντιμετωπίζουν ως ποικίλης ωριμότητας υποψήφιους ενήλικες.
Οι κουκουλοφόροι
Σε συνάφεια με τις ομάδες «αναρχικών», Αναρχικών, Αντιεξουσιαστών και εξουσιών (που κοινωνικά αντιπροσωπεύονται ως αντίπαλοι εμφανώς από την αστυνομία εκ μέρους του κράτους), δρουν και οι κουκουλοφόροι.
Οι κουκουλοφόροι αποτελούν οντότητα διαφορετική από τις άλλες αντιμαχόμενες ομάδες.
Διότι κουκουλοφόρος θα μπορούσε να είναι ο οποιοσδήποτε. Ένας «αναρχικός» χουλιγκάνος, ένας καλυμμένος Αναρχικός, ένας Αντιεξουσιαστής για να προστατευθεί, ένας ασφαλίτης για να εξομοιωθεί με τους αντικοινωνικούς κουκουλοφόρους, με στόχο να εισδύσει στην ομάδα για εξουδετέρωσή της ή για προβοκάτσια ως παρακρατικός.
Μπορεί κάλλιστα να είναι και ένας ξένος πράκτορας.
Μπορεί να είναι ακόμη ένας κοινός ποινικός.
Μπορεί θαυμάσια να είναι ένας πατριώτης που μάχεται ενάντια στην κατοχή της πατρίδας του.
Μπορεί να οφείλεται σε μιμιτισμό, με την ευκαιρία χαλάρωσης των ηθικών Αξιών και αποδυνάμωσης των θεσμισμένων εξουσιών.
Ακόμα μπορεί αντιπροσωπευτικά να είναι ένας διεστραμμένος, που ηδονίζεται με τις καταστροφές. Να μην ξεχνούμε πράγματι και τους ανώμαλους. Αρκεί να θυμηθούμε το ανάλογο, τότε στην Γιουγκοσλαβία, που οργανώνονταν πανάκριβο μακάβριο σαφάρι, με θήραμα διερχόμενους πολίτες, που μπορεί να ήταν παιδιά και με «κυνηγούς» τους διεστραμμένους, ως (κρυμένους) ελεύθερους σκοπευτές!
Και ο κατάλογος μπορεί να συνεχισθεί.
Ανεξάρτητα με το ποιος μπορεί να είναι κάτω και πίσω από την κουκούλα και από τον λόγο που την χρησιμοποιεί, ας εξετάσουμε ετυμολογικά – εννοιολογικά, τι είναι κουκουλοφόρος.
Όταν προτρέπουμε σ΄ ένα παιδί να φορέσει καλά την κουκούλα του, μπορεί να το λέμε για να προφυλαχθεί από το ψύχος.
Κουκουλωνόμαστε με την κουβέρτα πχ για να ζεσταθούμε.
Η ανάγκη για προστασία λχ από το κρύο, φέρει στο προσκήνιο την κουκούλα και το κουκούλωμα λχ με το πάπλωμα.
Όμως λέμε ακόμη ότι «κουκουλώθηκε μια υπόθεση», «κουκουλώθηκε το θέμα» και τότε αυτό σημαίνει ότι κάποιοι προστατεύουν κάποιους ενόχους.
Η αφαίρεση της κουκούλας φανερώνει τι κρύβεται ή ποιος είναι κρυμμένος από κάτω, για προστασία του. Τότε αυτός ή αυτό, χωρίς την προηγούμενη προστασία, μπορεί να υφίσταται κυρώσεις - βλάβες.
Στην κοινωνία των ανθρώπων, που συνεπάγεται υψηλής ποιότητας οργάνωση, την μονάδα άνθρωπος αντιπροσωπεύει το πρόσωπο με τα στοιχεία της ταυτότητάς του (όνομα κλπ), που διαθέτει εμφανισιακά ένα προσωπείο και δυναμικά μια προσωπικότητα, αλλά και έναν χαρακτήρα και γενικότερα έναν συνειδητό και έναν ασυνείδητο ψυχισμό και μια προσωπική ιστορία, στον συγκεκριμένο χωροχρόνο.
Η ύπαρξη προσώπου συνεπάγεται και την ανάληψη συγκεκριμένου ρόλου δράσης στα πλαίσια της κοινωνίας, με βάση του ποιος φέρεται να είναι το συγκεκριμένο πρόσωπο, με την ευθύνη για τυχόν κοινωνικές παρεκκλίσεις.
Το κουκουλωμένο, καλυμμένο, σκεπασμένο πρόσωπο, συνεπάγεται απροσωπία, ανωνυμία, αμορφία. Για τον παρατηρητή ελλείψει αισθητηριακών προσδιοριστικών της ταυτότητας στοιχείων, διεγείρει στη θέασή του την φαντασία και τελικά αναφύονται η ανασφάλεια και ο φόβος.
Τότε μπορεί συγκεκριμένος παρατηρητής να προβάλει σ΄ αυτό, οτιδήποτε, με αποτέλεσμα όλες οι πιθανές υποθέσεις – προβολές, να συνιστούν τελικά μια χαοτική κατάσταση.
Το υψηλής οργάνωσης πρόσωπο έχει μορφή, σχετική σταθερότητα, ακολουθεί νόμους για να διατηρείται η οργάνωση και έτσι μπορεί να είναι δυνητικά προβλέψιμο στις δράσεις και τις αντιδράσεις του.
Αντίθετα το καλυμμένο, ουσιαστικά χωρίς εμφανή μορφή, είναι για τον παρατηρητή φυσικά αμορφο, εμφανώς ανοργάνωτο, χαοτικό, μη προβλέψιμο και δυνητικά δύσκολα αντιμετωπίσιμο.
Ακόμη και στα Ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, με την ισοπέδωση των ανθρώπων εκεί, υπήρχε στη σάρκα τους ένας αριθμός, που το μαρκάρισμα ήταν το ανεξίτηλο νούμερο, που αντιπροσώπευε ως ένδειξη τα καταχωρημένα στοιχεία ταυτότητας και τα προσωπικά δεδομένα …
Το σκεπασμένο πρόσωπο δεν είναι πρόσωπο και έτσι δεν δρα ως πρόσωπο. Με την βοήθεια της άμορφης κουκούλας αλλά και της μάσκας, μπορούν να εκφρασθούν εύκολα μη κοινωνικά αποδεκτές συμπεριφορές, όπως συνέβαινε σε πάρτι μασκαρεμένων προσώπων, που με την ανωνυμία που παρείχε η μάσκα, επιδίδονταν σε σεξουαλικά όργια.
Το πείραμα - παρατήρηση με τους εθελοντές, που συμφωνήθηκε να δουλεύουν ως φύλακες σε φυλακή, με καλυμμένο το πρόσωπο (ανωνυμία), ήταν αποκαλυπτικό και στους μετέχοντες, για το πόσο εύκολα προέβαιναν σε απαράδεκτες ενέργειες επί των κρατουμένων. Γιατί το πρόσωπο συνεπάγεται κοινωνικό ρόλο με ανάληψη ευθύνης. Αντίθετα η ανυπαρξία προσώπου δυνατόν να βγάζει προς τα έξω μη αποδεκτές κοινωνικά, επιθυμίες και ένστικτα.
Στην ιστορία, σκεπασμένα πρόσωπα είχαν οι δήμιοι, και οι δοσίλογοι προδότες - καταδότες, ενώ στην ρομαντική φαντασία, μάσκα φορούσε ο προστάτης των αδυνάτων, απέναντι στην αυθαιρεσία της εξουσίας, ο Ζορρό.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Σωτήρης Τσιλ | | | |
|
Σωτήρης Τσιλ
21-10-2011 @ 18:57 | Το παρακάτω, είχα αναρτήσει παλαιότερα
Γράφτηκε τότε, με το Νέο Μνημόνιο στη Βουλή
2 Ιουλίου 2011 Σωτήρης Τσιλ
«βία και ελευθερία»
Και αίφνις έρχεται η Βία, σκοτεινή.
Μέσα κι έξω στη Βουλή και στην Πλατεία.
Έφερνε γύρους μέχρι νάρθει, να φανεί.
Πιστή στο ακριβό το ραντεβού στην Πολιτεία.
Σπασμένα μάρμαρα, ομίχλη, καταχνιά.
Καπνοί, κραυγές, απόγνωση και δάκρυ.
Κομμένη ανάσα, οιμωγές, τροχαλητά.
Φωτιές, βρισιές, καταστροφές σε κάθε άκρη.
Η Ιστορία έγραφε ψυχρή και καθαρά.
Η Αλήθεια έσβυνε ευθύς το κάθε ψέμα.
Μες την ομίχλη, στους καπνούς, στην καταχνιά.
Πιτσιλισμένα όλα τους, άλικο φρέσκο αίμα.
Και αναρριγάει ο καθείς που περπατά.
Φωνάζει λέν το αίμα που στοιχειώνει.
Και όλα τα μαύρα, τα κρυφά, τα σκοτεινά.
Ρίχνει το φως και τα σκοτώνει.
Γιοφύρι στοίχειωμα, το λέν από παλιά.
Στο τότε, στο εκεί, το αίμα που παγώνει.
Ελπίδες, όνειρα, αγώνες μαζικά.
Φέρνουν μαζί τη λεφτεριά που ημερώνει. | | monajia
21-10-2011 @ 19:14 | Γιοφύρι στοίχειωμα, το λέν από παλιά.
Στο τότε, στο εκεί, το αίμα που παγώνει.
Ελπίδες, όνειρα, αγώνες μαζικά.
Φέρνουν μαζί τη λεφτεριά που ημερώνει.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
21-10-2011 @ 20:42 | Ελπίδες, όνειρα, αγώνες μαζικά.
Φέρνουν μαζί τη λεφτεριά που ημερώνει.
::hug.:: | | Helene52
21-10-2011 @ 21:38 | Κουκουλοφόροι . . . μπορεί να είναι και τσιράκια και εγκάθετοι . . . της εκάστοτε εξουσίας !!!!!!!!!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Σωτήρης Τσιλ
21-10-2011 @ 21:54 | Helene52: "Κουκουλοφόροι . . . μπορεί να είναι και τσιράκια και εγκάθετοι . . . της εκάστοτε εξουσίας !!!!!!!!!!!!!!!"
Πράγματι, τα τσιράκια και οι εγκάθετοι της εκάστοτε εξουσίας, και απαραιτήτως μόνο σε συνεργασία με την αστυνομία, μόνον τότε, μπορούν να δράσουν ως κουκουλοφόροι. Διαφορετικά θα έχουν αντιπάλους όλους τους αντίθετους με την όποια συγκεκριμένη εξουσία, αλλά ..... και τις αστυνομικές δυνάμεις, αν δεν αναγνωρίζονται ως "οικοίοι". | | ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
22-10-2011 @ 01:11 | Σωτήρη, δε ξέρω πόσοι θα το διαβάσουν αλλά σε διάβασα προσεκτικά και είναι καιρός να πω μερικά πράγματα γιατί αρκετά.
Τα κρατάω μέσα μου και με σκοτώνουν,αηδίασα πιά.
Είναι γνωστό σε λίγους ότι κάθε τρία χρόνια οι άρχοντες της νύχτας, αυτοί που πουλούν προστασία με την ΑΝΟΧΗ της αστυνομίας θυσιάζουν αρκετούς μπράβους τους.
Έτσι η Αστυνομία φαίνεται ότι έκανε μία επιτυχία εξαρθρώνοντας κύκλωμα εκβιαστών και οι αρχιμπράβοι απαλάσονται από αυτούς που ήξεραν πολλά και έπρεπε να τελειώσουν.
Και έτσι δημιουργούν καινούριο κοπάδι( έτσι το λένε) που θα κρατήσει να κάνει τις βρωμοδουλειές τους τα επόμενα τρία χρόνια.
Και όλα καλά.
Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τους αναρχικούς- κουκουλοφόρους -μπαχαλάκηδες.
Προσοχή-δε μιλάω για Χρυσή Αυγή γιατί αυτοί είναι φανατικά εθνικιστές και δε χρειάζονται ιδιαίτερους λόγους και ανταλάγματα για να συνεργαστούν με την αστυνομία.
Όλοι λοιπόν αναρωτιώμαστε γιά τους γνωστούς γνωστούς και γιατί η αστυνομία δεν έχει αποτελέσματα.
Τους βλέπουμε να πετροβολούν τους μπάτσους ,να παριστάνουν τους αντιεξουσαστές και όλα τα σχετικά.
Αλλά δεν είναι αυτό η αναρχία.
Αυτοί λοιπόν συνεργάζονται με την αστυνομία . Η αστυνομία ξέρει τις...γιάφκες τους αλλά δε προχωράει σε συλλήψεις. Γιατί?
Γιατί είναι ένας άθλιος μηχανισμός για να διαλυθούν πορείες και διαδηλώσεις όταν τα μέλη της Χρυσής Αυγής είναι ιδεολογικά αντίθετα όπως εχθές.
Δε μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη χρυσά αυγά, θα παίξουμε με τους αναρχικούς.
Μολότωφ, δακρυγόνα , ξύλο και το άλλοθι για την επέμβαση των ΜΑΤ.
Και τη διάλυση και άτακτη φυγή των διαδηλωτών.
Κατά καιρούς που η αστυνομία πρέπει να παρουσιάσει και μία επιτυχία στη μάχη κατά των αναρχικών ....δίνονται παιδιά των βόρειων προαστείων που έχουν παρεισφρείσει στον αναρχικό χώρο από χόμπι ή μισοτελειωμένοι τρελαμένοι παλιοί αναρχικοί που το έχουν ρίξει στις ουσίες.Μέσα στον αναρχικό χώρο οι μπάτσοι κάνουν παρέλαση.
Πολλές φορές μπαίνουν και επικεφαής των αναρχικών σε επιχειρήσεις.
Μιλάω για αξιωματικούς και όχι για ανεγκέφαλους απλούς ΜΑΤατζήδες που δε καταλαβαίνουν τίποτα. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
