| |
| | Περίπου |  | | |
Είναι περίπου χρόνια πολλά που συμβαίνει αυτό.
Και γρήγορα εξηγούμαι:
Εμφανίστηκε ξαφνικά ένα βράδυ με βροχή, αστραπές και βροντές.
Ένα τυπικό βαρυχειμωνιάτικο βράδυ.
Το θεώρησα τυχαίο, μια απλή συγκυρία και
δεν έδωσα τη δέουσα προσοχή.
Την επόμενη φορά εμφανίστηκε σ' ένα εντελώς αντίθετο περιβάλλον.
Με ήλιο, θάλασσα και χαρά.
Η αλήθεια είναι πως ανησύχησα τη δεύτερη φορά. Όμως ώσπου
να το σκεφτώ η εμφάνισή του άρχισε να γίνεται όλο και
πιο συχνή: στο σπίτι, στη δουλειά, στις παρέες, στους έρωτες.
Τις πρώτες φορές η παρουσία του με γέμιζε περίπου φόβο, μερικές φορές
έκλαψα κι όλας. Όμως, σιγά σιγά, έμαθα τις συνήθειές του,
έμαθα να το αφομοιώνω, τόσο καλά μάλιστα,
που όταν κάνει καιρό να εμφανιστεί
έχει αυτή τη συνήθεια κατά διαστήματα-
περίπου μου λείπει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
maraki
02-11-2005 | egrapses kai pali.thn kalhmera mou:):):):):):) | | Εκάτη
03-11-2005 | ....καιρό έχω να διαβάσω κάτι δικό σου...είχα ξεχάσει πόσο μ' αρέσει ο τρόπος σου! Καλημέρα! | | annaΤi
03-11-2005 | περίπου, μεν... υπέροχο, δε... :) | | Αγνή
03-11-2005 | Μπράβο και στους δυό! | | ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
03-11-2005 | Καλσησπερα φιλε, με τις κυριες !!!! | | Denis
03-11-2005 | Βασίλη, μοιάζει με αίνιγμα ή με γρίφο αυτό σου το ποίημα... Με τη διαφορά, πως δε γυρεύει λύση. Ειδάλλως, θα μάς παρείχε κάποιαν, αμυδρή έστω, ένδειξη για την ''παραβίασή'' του... Είναι, όμως, τόσο καλά προστατευμένο από έξωθεν ''επιβουλές''... Ούτε καν για εικασίες προσφέρεται... Μήπως θα 'ταν προτιμότερο (για τους αναγνώστες σου) να το πάρει το ποτάμι; :) | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
