| |
Ως τη συντελεια του κοσμου και του καημου
ωσπου να φτασω στο κατωφλι του χαμου
μες στου χρονου τον συνωστισμο
θα ψαχνω να σε βρω
Σκοτεινα πια εδω διχως το φως σου
Λυγιζει κι ο καιρος λειπει ο ουρανος σου
κρυβεται η μνημη στα στενα της ερημου
μα ολο ενα θυμαμαι τις μερες της χαρας
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
