| |
στο παγκάκι
που γράψαμε
επάνω με αγάπη
τη νύχτα δίπλα στο φεγγάρι
το βρήκα να κοιτά
απέναντι τη θάλασσα
να ψάχνει αγκαλιά
και όσα στη θεσσαλονίκη
βάλαμε φωτιά
προσπάθησα να του μιλήσω
όπως τότε τρυφερά
μα ότι φεύγει
δε γυρίζει πίσω
ήταν μόνο μια φορά
δεν άντεξε καισπάει τη σιωπή του
δυο δάκρυα κυλούν
επάνω στο κορμί του
και σ όσους το κοιτούν
...και μου λέει...
κανείς δεν έμεινε κανείς
ουτέ οι στάλες τησ βροχής
ολοί περαστικοί
για λίγο καθήσανε
δωσανέ ενά φιλί
και πρόχωρήσανε
κανείς δεν έμεινε κανείς
ούτε οι νύχτες της σιωπής
στο φως κρυφτήκανε με μιας
ηχώ της άδειας μαχαιριάς
κανείς δεν έμεινε κανείς
ουτέ οι στάλες της βροχής
όλοι περαστικοί
για λίγο καθήσανε
να ζήσουν μια στιγμή
κι ύστερα χαθήκανε
..κανείς..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
