| |
Μόνο δυο μήνες, αρκούσαν μόνο!
Ξάγρυπνα βράδια μετρούν τον πόνο
Τώρα η νύχτα με βρίσκει μόνο
Κι όλοι οι φίλοι μου χτυπούν τον ώμο
Τέτοια κατάσταση παράξενη
Εμείς οι δυο το παίζουμε δυο ξένοι
Τι να την κανω αφού δεν μου αρκεί
Να ξαναρχίσω απο την αρχή
Ανασφαλής και αναποφάσιστος
Αυτός ειν΄ο δικός σου ο εαυτος
Μα πως την έπαθα και κόλλησα
Αχ! τις αρχές μου τις απόλεσα
Κοιτα με τωρα που εγω τυραννιέμαι
Ότι κι αν κανω πάλι δεν ξεχνιέμαι
Καρδουλα μου ελα λίγο πιο κοντά
Δε θα σε κάψει η δική μου φωτια
Σκέψου ψυχή μου, σκέψου κι εμένα
Κι αυτά τα βράδια τα παθιασμένα
Τοτε που ταξιδεύαμε
Δεν ξεραμε που πηγαίναμε
Σκέψου μωρο μου Σκεψου κι εσενα
Ξεχασε όλα τα αποθημένα
Στην άκρη βάλε τα εμπόδια
Γιατί εμεις έχουμε εφόδια
Κοιτα με τωρα που εγω τυραννιέμαι
Ότι κι αν κανω πάλι δεν ξεχνιέμαι
Καρδουλα μου ελα λίγο πιο κοντά
Δε θα σε κάψει η δική μου φωτια
Κοίτα με κι έλα λιγο πιο κοντά μου
Θα σε ζεστάνει η φωτιά μου
Η Αγάπη δεν μαράθηκε
Το βλέπω τίποτα δε χάθηκε
Κοίταξε πάλι κοιτα εμένα
κι αυτά τα μαια τα βασανισμένα
Δεν τα λυπήθηκες απτήν αρχή
Μηπως ηρθε η ώρα γι'αλλαγή!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
