Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131305 Τραγούδια, 269579 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 οι καταξιωμένοι
 Στον τόπο μας υπάρχουν τουλάχιστον 10 καταξιωμένοι ποιητές (εν ζωή) προερχόμενοι κυρίως από λαικα στρώματα πες τε μου έναν που να σταθηκε στις δύσκολες μέρες που ζούμε στο πλευρό του λαού.
 
Οι ποιητές κρυφτήκανε,στου χρόνου το μελάνι
κι αδέξιοι,να στήσουνε πιά λεύτερη γραφή
στίχους αποκοιμίζουνε με του έρωτα τη πλάνη
μα αθυμικοί κι ανέραστοι γαντζώνουν στη κορφή


Τα λασπωμένα νύχια τους,δε θέλουν να κοιτούν
ρυπαίνει η αναρρίχηση,στων κοσμικών τα όρη
δάφνες στεγνές κι αργύρια,μονάχα αναζητούν
και τ ακριβά μαντήλια τους,κουνάνε απ το βαπόρι


Ποιός είσαι εσύ που στέκεσαι,στη πλώρη σοβαρός
παλιέ μου φίλε απ το στρατό,εσένα σε γνωρίζω
-Επεσε ομίχλη κύριε,κι ο ήλιος είναι ωχρός
το πλοίο κάβους έλυσε και δε σας ξεχωρίζω


Απ το λιμάνι ακούγονται και πάλι οι ιαχές
άκαπνο το εργοστάσιο,νεκρώσ η τζιμινιέρα
ο υπουργός στου ποιητή,το μειλ στέλνει ευχές
καλή χρονιά,κι αξέχαστη,να μείνει η κρουαζιέρα.






 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 26
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
esperia iris
04-01-2012 @ 23:36
αλήθειες.....αλήθειες....αλήθειες.......
::up.:: ::up.:: ::up.::
Σωτήρης Τσιλ
05-01-2012 @ 00:25
Μου θύμησες τον (κοσμικό) ποιητή Φανφάρα, στη γνωστή Ελληνική κωμωδία.

Αν ο ποιητής δεν επικοινωνεί με την ψυχή του και αν δεν εκφράζει ελεύθερα αυτά που τούρχονται από το δικό του Ατομικό Ασυνείδητο, αλλά και το Ομαδική Ασυνείδητο, τότε του μένει το κέλυφος "καταξιωμένος" , ενώ έχει εξατμιστεί η ουσία, το περιεχόμενο.

Ένας καταξιωμένος ίσως πραγματικά κάποτε, μπορεί να είναι σήμερα ένας "καταξιωμένος", συμβιβασμένος, βολεμένος, κενός περιεχομένου και να φαντάζει ... κοσμικός ποιητής Φανφάρας.

Μη καταξιωμένοι ποιητές, που γράφουν όμως ποίηση, μπορεί να βρίσκονται και να υπάρχουν παντού, πριν γίνουν γνωστοί. Στη λαμαρίνα (του πλοίου) που όλα τα σβύνει (ασυρματιστής Καββαδίας), στον Οργανισμό ύδρευσης Αλεξάνδρειας (Καβάφης) κλπ.

Πόσοι σήμερα που είναι άγνωστοι,αύριο γίνουν ίσως γνωστοί;
Αυτοί σήμερα μπορεί να εκφράζονται, να φωτίζουν να καθοδηγούν την κοινωνία, αν φροντίσουμε όλοι, όταν τους ανακαλύψουμε, να μεταδώσουμε τα μηνύματά τους.
Αυτοί οι άγνωστοι, μπορεί να είναι η φωνή του λαού, η φωνή του ανθρώπου. Ας στηριχτούμε στη βάση, γιατί η Ιστορία διδάσκει ότι πρώτα ξυπνού όλοι και μετά ξυπνούν, αν ξυπνήσουν οι Ακαδημαικοί.
Θα πει κανείς μα και οι ποιητές; Γιατί όχι; Ποιητής είναι αυτός που γράφει ποίηση και τιμής ένεκεν, αυτός που έγραφε ποίηση.
Μπούρμπουρ Λίθρας
05-01-2012 @ 01:32
γιατί το λέτε αυτό;
Η ποίηση δεν έδειχνε από πάντα έναν τρόπο για να ζήσουμε και να πεθάνουμε;
δεν είναι φυλλάδα η ποίηση με τα σημερινά νέα της ημέρας σαν την φυλλάδα εφημερίδας που αύριο πρωί την πετάς.

και μακάρι ποτέ να μην αλλάξει αυτό να λέτε.
Δεν είναι ο ποιητής αυτός που διαβάζει τα ποιήματα είμαστε εγώ και εσύ και καθένας μας.
Πάλι για αρχηγούς ψάχνετε.
Αγνή
05-01-2012 @ 01:39
τι έγινε Θεωνά και με ξεαπέκλεισες;
είπες να κάνεις μιά καλή πράξη λόγω εορτών;
ή δεν άντεξες άλλο χωρίς εμένα;
::laugh.::
ωραίος ο Λίθρας
πάλι γιά αρχηγούς ψάχνετε;
ΚατεριναΘεωνα
05-01-2012 @ 01:56
βρε ΜΠΟΥΡ
δεν διαβαζει ο ποιητης ποιηματα
αλλα περιμενουμε απ αυτον
τον γνωστο τον καταξιωμενο
απο κει που γινεται τηλεγλαστρα
σε ψευτοκουλτουριακες εκπομπες
μπαρουφολογοντας
η το στηνει με τετοιο τροπο να τον καλουν
σε ασχετες αηδιαστικοκοσμικες εκδηλωσεις
να μιλησει για το καινουργιο του βιβλιο
ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ......ενα αερακι συμπαραστασης
εστω κι μ ενα λογο.....μ ενα ποιημα
κι οχι την ωρα που υποφερουμε ποικιλοτροπως
και οχι μονο οικονομικα
Αυτος η αυτη να βγαινει και να μας διαβαζει
τι εγραψε το 1960.....για μια αορατη αγαπημενη......................
η να απανταει κοκορευομενος στην ερωτηση της παρουσια
στριας ποσες γκομενες εχει πηδηξει στη ζωη του..................
και ποσο τον επηρεασαν στο μετεπειτα ποιητικο του εργο

Οσο για τους αρχηγους που αναφέρεις απο παιδι τους εφτυνα
γιατι να τους ψαχνω τωρα?
ΚατεριναΘεωνα
05-01-2012 @ 02:02
αααα...Αγνη
στην αναρτηση μου στις23/12/2011
αναφερω τι πιστευω τελικα για τους αποκλεισμους
Αγνή
05-01-2012 @ 02:09
σιγά μην ψάξω τι είπες τότε.

όσο γιά το σχόλιό σου
αναιρεί παντελώς την τοποθέτηση
του ποιήματος
τον τάδε δείνα τηλεγλάστρα ορίζεις ποιητή
και επιθυμείς και στήριξη;
ΚατεριναΘεωνα
05-01-2012 @ 02:15
::laugh.::
οπωσ εσυ βαριεσαι να ψαξεις
βαριεμαι κι εγω να επαναλαμβανω
οσο για τους ποιητες ειναι αρκετοι
και δε θελω ν αναφερθω σε ονοματα
δεν θελω προσωπικα τη στηριξη
ο κοσμος ομως που εχω συζητησει
μαζι του............αναρωτιεται ........λυπαται.......και ντρεπεται ::yes.::

καληνυχτα
Μπούρμπουρ Λίθρας
05-01-2012 @ 02:21
Σου ξαναλέω η ποίηση ήταν από ΠΑΝΤΑ εκεί να δείχνει έναν τρόπο για να ζήσουμε και να πεθάνουμε.
Κακώς τους διαχωρίζεις σε ζωντανούς και νεκρούς,από λαικά στρώμματα και μη.Στην συνείδηση σου θα έπρεπε να είναι όλοι ήδη νέκροι.Τα ποιήματα είναι που μένουν και έχουν σημασία μες την διαχρονικότητα τους.
Τι θα σου προσφέρει στην δική σου ζωή,ολοδική σου ζωή όπως την βιώνεις δηλαδή, ένας λόγος συμπαράστασης τον ίδιο τον Ρίτσο να πάω να σου ξεθάψω και όρθιος να στον πεί από ότι ήδη υπάρχει γραμμένο;
Όλοι γνωρίζουμε ήδη στην ζωή την δική μας τι βιώνουμε από τι δεινά περνάμε τι υποφέρουμε,τι επιθυμούμε και τι δικαιούμαστε να επιθυμούμε,να ονειρευόμαστε και να θέλουμε να πραγματοποιηθεί.
Το θέμα είναι ότι ΔΕΝ το πιστεύουμε.
και μένουμε να ζητάμε άδεια,σε έναν κόσμο που δεν πουλάει άλλοθι μονάχα σε όποιον δεν θέλει και αγοράζει.
χίλλιες φορές να μιλήσεις για την ανημποριά μας παρά αυτά.
Κουράζουν όσο δεν φαντάζεσαι.
προσοχή όχι ότι όλοι μας δεν πέφτουμε στην λούμπα.
Σε νιώθω περισσότερο από όσα δεν λες παρά από όσα λες
ΚατεριναΘεωνα
05-01-2012 @ 02:33
μιλαω για τους εν ζωη γνωστους ποιητες
μπορει να αξιζαν 1000 αλλα οι δεκα διαβαζονται απο το κοινο
τυχαία όπως ειχε πει καποτε η Δημουλά
που σημαινει οτι η ανοδος τους οφειλεται στον κοσμο
ειναι λοιπον ατοπο αυτον τον κοσμο να τον γραφουν σημερα
και να καταντουν οπως λεει και ο Σωτήρης Φανφάρες
Λίγο πισω να πας ιστορικα θα δεις οτι ηταν πολλοι εκεινοι
που σταθηκαν στο πλευρο του κοσμου.........αν και καποιοι
απ αυτους ηταν απο τζακια
Τώρα τι εγινε?????
μπήκαν ολοι στο μπλεντερ που μετατρεπει το συναισθημα σε
χρήμα?
η ποιηση δε φτανει να δειχνει μονο το δρομο.....αλλα και να τον
στρώνει.......ωστε να μπορει να βαδισει ο απλος ανθρωπος
των επωνυμων βεβαια η ποιηση......οχι η δική σου κι η δική
μου.
Μπούρμπουρ Λίθρας
05-01-2012 @ 02:52
Κοίτα στην δική μου σκέψη όλοι τους κάτι ξεπουλήσανε φθηνά απ'την ψυχή τους για ένα όνομα τους πάνω σε βιβλίο και 2 τάλαρα στην τσέπη.
Και αν κάτι ήταν απαραίτητο τον 20ο αιώνα γιατί δεν υπήρχε άλλος τρόπος πέραν της τυπογραφίας σήμερα είναι ένα ψέμμα που συνεχίζει να λειτουργεί ως άλλοθι και πρόφαση την συνήθεια.
χωρίς να αλλάζει τίποτα από όσα ήδη προείπα.
Απώτερος σκοπός της ποίησης είτε γράφεις είτε διαβάζεις είναι η ζωή.
Οφείλει να είναι η ζωή.
Σωτήρης Τσιλ
05-01-2012 @ 07:06
Υπάρχουν άνθρωποι που γράφουν στιχάκια και άνθρωποι που γράφουν ποίηση. Ο αναγνώστης τα πρώτα τα βρίσκει ίσως γουστώζικα, χαριτωμένα, η ποίηση τον αγγίζει βαθειά, σε άλλοτε άλλο βάθος.
Αλλά ας δούμε τι είναι Ποίηση:
Ποίηση
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο χορός των Μουσών με τον Απόλλωνα.
Baldassarre Peruzzi, 16ος αιώνας

Η ποίηση, μία από τις δύο βασικές κατηγορίες του λόγου, του έμμετρου λόγου, έναντι του πεζού λόγου και του διαλόγου και κατ΄ επέκταση της Λογοτεχνίας, ήταν ανέκαθεν δύσκολο να οριστεί και γι' αυτό έχουν δοθεί διάφοροι ορισμοί ανά τους αιώνες. Σύμφωνα με τον σημαντικό Αργεντινό συγγραφέα Χόρχε Λουίς Μπόρχες, "Ποίηση είναι η έκφραση του ωραίου, διαμέσου λέξεων περίτεχνα υφασμένων μεταξύ τους".

Για τη μελέτη της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής ιστορίας ενός λαού ή ενός τόπου είναι δυνατόν ν΄ αναζητηθούν διάφορα σχετικά συγγράμματα που όμως θα οδηγήσουν μακριά από το σκοπό τους αν δεν αναζητηθεί και η τέχνη μ΄ όλα τα παρακλάδια της που ανέπτυξε ο συγκεκριμένος λαός συγκεκριμένου τόπου. Ανάμεσα στις διάφορες τέχνες την πρώτη θέση κατέχει πάντα η Τέχνη του Λόγου, που αποτελεί την Τέχνη των Τεχνών, αφού κύριο όργανό της είναι η γλώσσα, το κατεξοχήν εκφραστικό μέσο του ανθρώπου. Πιο παλιά μορφή της Τέχνης του Λόγου είναι η Ποίηση που είναι και η πλέον συναισθηματική, πιο μουσική, συνεπώς και πιο ψυχική από τον πεζό λόγο και τον σκηνικό διάλογο.
Μετά τα παραπάνω η μελέτη της Ποίησης αποτελεί την ασφαλέστερη οδό της ψυχικής αποκάλυψης και του βίου ανθρώπων, αλλά και τόπων που έζησαν αυτοί.

Οι αρχαίοι Έλληνες ανέπτυξαν ιδιαίτερα την ποίηση και συγκεκριμένα το έπος, τη λυρική ποίηση και το δράμα ως ποιητικά είδη, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως δεν άνθισαν και άλλα είδη, όπως η βουκολική ποίηση. Αξιοσημείωτο είναι ότι πέντε από τις εννέα Μούσες ήταν προστάτιδες των διαφόρων ειδών της ποίησης.
Σωτήρης Τσιλ
05-01-2012 @ 07:37
Και να μην ξεχνούμε ότι η τέχνη και ιδίως η Ποίηση ΑΠΟΤΕΛΕΙ ελεύθερη έκφραση.
Ο Ποιητής εκφράζει τα εσώψυχά του, κατέχοντας την τέχνη κα την τεχνική του λόγου.

Στη Δικτατορία, ένας φίλος μούδωσε να διαβάσω ένα ποίημα. Δεν θυμάμαι τον Ποιητή. Ισως ο τίτλος να ήταν "Ίσως να τον πήραν". Λέει μεταξύ άλλων ότι στο περβάζι στο παράθυρο ήταν ένα γάντι τσαλακωμένο κλπ και καταλήγει με αυτό που με συγκλώνισε τότε, λέγοντας "Τουλάχιστον στα γάντια δεν μπαίνουν χειροπέδες"

Όμως υπάρχει και η στρατευμένη "Τέχνη" (Ο ΣΚΟΠΌς ΑΓΕΙΆΖΕΙ ΤΑ ΜΈΣΑ), όπως τότε με τους ΝΑΖΙ.
Σωτήρης Τσιλ
05-01-2012 @ 07:54
Μπούρμπουρ Λίθρας
05-01-2012 @ 02:32 "γιατί το λέτε αυτό;
Πάλι για αρχηγούς ψάχνετε".

Αυτό είναι άδικο. Ψάχνουμε για εμπνευστές. Για την ποίηση και κατ΄επέκταση για τους δημιουργούς. Που μας αγγίζουν, που μας συγκλονίζουν,που ανακινούν μέσα μας ξεχασμένα πράγματα, σε σχέση με τη ζωή, τη χαρά, τον πόνο, την ασχήμια, την αξία, που δίνουν αξία στον άνθρωπο και τη ζωή, την ομορφιά, την έξαρχη της ψυχής, την ελευθερία.
Έπειτα το ποίημα έχει τη δική του ζωή, όπως τα παιδιά έχουν τη δική τους ζωή, άσχετα με τους γεννήτορες.
Να φαντασθούμε καταπληκτικά ποιήματα, που οι δημιουργοί τους έπαθαν εγκεφαλικό και λένε μετά βλακείες. Οι δημιουργοί παρέρχονται η ποίηση μένει.
Το ποίημα έχει αξία .
monajia
05-01-2012 @ 07:56
Οι ποιητές κρυφτήκανε,στου χρόνου το μελάνι
κι αδέξιοι,να στήσουνε πιά λεύτερη γραφή
στίχους αποκοιμίζουνε με του έρωτα τη πλάνη
μα αθυμικοί κι ανέραστοι γαντζώνουν στη κορφή

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ....................

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
argyrisk
05-01-2012 @ 08:22

Κάμποσα χρόνια πριν, είχα παρόμοια απορία .
Καλή μέρα!!!!!!!!!!!


Που χάθηκαν οι Ποιητές;
Που πήγαν οι Συνθέτες;
Πιο ρέμα τους παρέσυρε,
μεσ’ σε θολά νερά
και πνίγηκαν οι στίχοι τους
και βούλιαξαν οι νότες;

Η Ειρήνη έμεινε ορφανή,
το άδικο θεριεύει,
η Μάνα τα παιδιά θρηνεί,
κι ο Χάροντας χορεύει.

Εσείς που ύμνους γράψατε,
και φως τη νύχτα ανάψατε,
το φλάμπουρο σηκώστε.
Πανιά να γίνουν οι στίχοι σας
κι οι μελωδίες αγέρι.
Πάμε μαζί,όπως παλιά,
πιασμένοι χέρι-χέρι.




21 Σεπτέμβρη 2003
Σωτήρης Τσιλ
05-01-2012 @ 08:40
Το ότι έρχονται στο προσκήνιο τέτοιες κουβέντες, είναι σημαδιακό.

Νομίζω σημαίνει την ανάγκη του λαού, μετά την απαξίωση των πάντων και το θέριεμα του τομαρισμού και μετά το ζεμάτισμα και την παράλυση του λαού, έρχεται η ώρα της έκφρασής του.

Έφτασε ο κόμπος στο χτένι και οι καλλιτέχνες και οι ποιητές είναι να πιάνουν εργασία.
Στην ανάγκη των καιρών, να εκφράσουν τη δική τους ψυχή και την ψυχή του λαού μας και τον Έρωτα.
yiannistellidis
05-01-2012 @ 08:41
::up.:: ::up.:: ::up.:: Kalimera Katerina !!!! Kali Xronia soy Eyxomai kai Omorfes dimiourgies !!!!!!!!!
Αγνή
05-01-2012 @ 10:07
επιμένω να μην κατανοώ τι περιμένετε, οι ποιητές πάντα γράφουν
και οι συνθέτες πάντα δημιουργούν, ούτε ρέμα τους παρέσυρε, ούτε
σε θολά νερά αρμενίζουν, η τέχνη είναι πολιτική πράξη από μόνη της,
όσο γιά το αν διαβάζονται τυχαία οι συγγραφείς, αυτό αποτελεί μιά
επιμελημένα ατημέλητη μπαρούφα, άλλο να βγάλει το βιβλίο σου ο
Καστανιώτης κι η Νεφέλη κλπ. και άλλο να το βγάλεις στο τυπογραφείο
της γειτονιάς σου, από ένα σημείο και πέρα τίποτα δεν είναι τυχαίο.
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
05-01-2012 @ 11:01
::wink.:: ::hug.::
XARMOLYPH
05-01-2012 @ 12:42


...το συμπέρασμα που έχω βγάλει είναι πως σε κάθε εποχή...ως επί το πλείστον...γνωστοί ποιητές...γίνονται οι τσάτσοι...τα δεκανίκια της εξουσίας...κ'αυτό ισχύει γενικά στον χώρο της τέχνης...οι ''πνευματικοί'' άνθρωποι...που η αποστολή τους είναι να κοιμίζουν το πνεύμα...κ'όχι να το αφυπνίζουν...γι'αυτό το λόγο αναλώνονται...σε ανούσια γραπτά...λέξεις κ'φράσεις που δεν αφορούν κανέναν-ούτε καν τους ίδιους...μεγάλες ''κότες''...αλλά οι ''κότες'' μένουν κυρίως στην ιστορία...




...καλή χρονιά κ'καλή δύναμη Κατερίνα!







ΚατεριναΘεωνα
05-01-2012 @ 12:55
παιδιά το ζουμί

1.Ο κόσμος έχει προτυπα.......κατ εμε κακως.Ομως έτσι έχει
μάθει κι αυτό δεν προκειται ν αλλαξει...............οι ποιητές είναι
τα υγιή πρότυπα,ηδουλειά τους παει στα σχολικα βιβλια.......
σε ανθρωπινες εκδηλωσεις κλπ οταν λοιπον ο κοσμος βλεπει
τα προτυπα του να πουλιουνται......και φορες να προδιδου τα ιδια
τους τα εργα στα οποια μιλουσαν για δικαιοσυνη ελευθερια,αξιο
πρεπεια,αλληλεγύη και τοσα αλλα,γίνεται ωχ αδελφιστης εξιδα
νικευει τους Ψινάκηδες τις Πετρούλες......και λίθοι πλίνθοι κέρα
μοι ατάκτωε εριμένα .....αφ ενος φράζουν τους δρόμους του πολι
τισμου,αφ ετερου απογοητευουν και στερουν απο τον δυσαρε
στημένο πολίτη την ελπίδα και την αγωνιστική διάθεση.
κατά ένα μικρό ποσοστό θα μου πείτε
Ναι μικρό αλλά όχι ευκαταφρόνητο.
heardline
05-01-2012 @ 13:17
Κι εγώ με τη σειρά μου θα πω την άποψή μου Κατερίνα.

Πάντα πίστευα και πιστεύω ότι η ποίηση είναι ένας τρόπος εξατομικευμένης έκφρασης του καθενός ποιητή με τον τρόπο του τον συγκεκριμένο που εκφράζεται. Σε άλλους θα αρέσει, σε άλλους όχι, νομίζω λογικά ως εδώ τα αναφερόμενά... μου.

Σίγουρα ο καθείς ποιητής γράφει πρώτα γι αυτόν και αν τύχει και εκφράζει κάποιον αναγνώστη γίνεται οπαδός της ποίησής του, της θεωρίας του η κάτι τέτοιο.

Πάντα όμως, όπως έχει δείξει η ζωή, κάποιοι ποιητές στέκονται πιο ψηλά για διαφόρους και πολλούς λόγους, που κι αν αόρατοι, είναι ορατοί.

Το θέμα δεν είναι πως ανέβηκαν και στέκονται ψηλά σαν αξίες, το θέμα είναι αν είναι πραγματικές αξίες.

Αυτό δεν είναι και πολύ εύκολο να το κρίνει όποιοσδήποτε, διότι αυτόν δεν είναι εύκολο να τον κρίνει πάλι οποιοσδήποτε και ούτω καθ εξής.....

Θα φτάσουμε λοιπόν σε ένα αδιέξοδο.

Ο ποιητής κρίνεται απ τον καθένα μας λοιπόν και αυτό είναι όλο.

Δεν θέλω να αναφερθώ σε πολλούς ποιητές μας, ζώντες ή μη.

Σεφέρης, Ελύτης, Καβαδίας, Σικελιανός, κ.λ.π. , θα βρεθούν άπειροι.

Εμένα κάποιοι από τους ήδη καταξιωμένους μου αρέσουν περισσότερο από κάποιους άλλους επίσης καταξιωμένους, χωρίς να ξέρω πολλά γι αυτούς, μα μόνο τη γραφή τους.

Αυτό σημαίνει ότι από τις εμπειρίες μου, τον ψυχισμό μου, και ότι άλλο σκεφτεί κανείς πηγάζει και αναγνωστική επιθυμία μου, διαφορετική για κάθε ποιητή.

Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν αξίζει ο κάθε ποιητής, διότι υπάρχει ο αντιποδάς μου που του αρέσει, όποιος εμένα δεν αρέσει.

Για μένα δεν κρύφτηκε κανείς ποιητής και καμία ποιήτρια στου χρόνου το μελάνι, όπως το εννοείς, ούτε έχουν κάποια υποχρέωση, ειδικά αυτοί να μας ανοίξουν τα μάτια.

Επειδή τα έχω πάρει στο κρανίο το τελευταίο διάστημα, με τα συμβαίνοντα στον τόπο μας και σε όλη την Ευρώπη, βλέπουμε τι γίνεται.

Ο καθείς, ανάλογα με τα συμφέροντά του κινείται.

Έχω να πω πως ότι όλα είναι ένας λογαριασμός, μάλιστα λογαριασμός, και για όλους μας, και αυτή είναι η ζωή απ ότι φαίνεται, καλή ή κακή....

Γιατί οι ποιητές να κάνουν τη διαφορά??? αν το θέλουμε έτσι???? Εμείς κάνουμε τη διαφορά ????? δεν κοιτάμε τον εαυτό μας και μόνο αυτόν????

Ας αφήσουμε τους αφορισμόυς λοιπόν, όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε.

¨ενα κουπάκι ψηλά ρίχνει νερό στο πιο κάτω, και το πιο κάτω στο αμέσως πιο κάτω του και φτάνουμε στο Χ, αρκετά πιο κάτω.

Τράβηξε ένα από αυτά και χάθηκε η ισορροπία και η αγωγημότητα του όλου συστήματος.

Άρα για να υπάρχει όλοι (όλα) παίζουν το ρόλο τους.

Αυτό σημαίνει ότι δεν ξέρω τον καθένα σας (μας) και πως κινείται στη ζωή, και τι συμφέροντα εξυπηρετεί, ως και τι ανάγκες, και εδώ μέσα....


Κάνετε ο καθείς τη δουλιά του, χωρίς ιδιαίτερα σχόλια σοφού και φιλοσόφου, ή και καθοδηγητή και αυτό είναι όλο.

Σε άλλους θα αρέσουμε και σ' άλλους όχι.


Αν μοιάζαμε θα είμασταν οικογένεια, λογικά....

Το πιο ωραίο που διάβασα πιο πάνω είναι αυτό που λέει ο Μπουρμπου...

....εμείς όλοι βγαίνουμε απέξω από ευθύνες, περιμένοντας τους φωτισμένους ποιητές να μας δώσουν έναυσμα πάλης.

ΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΚΑΘΟΔΗΓΗΤΕΣ

ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΜΕ ΕΝΑ ΣΥΝΟΛΟ ΣΚΕΨΕΩΝ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΟΤΕΡΟ ΤΡΟΠΟ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΑΣ, ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΑΛΛΙΩΣ ΔΙΑΤΥΠΩΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΟ ΠΟΣΟ ΜΑΣ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΖΕΙ ΑΥΤΟ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ Ο ΘΑΥΜΑΣΜΟΣ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΜΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ ΤΩΝ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥΣ....
Antony-P
05-01-2012 @ 17:15
Γειά σου Κατερίνα. Καλά τα λές, αλλά που έτσι δυστυχώς είμαστε οι άνθρωποι , ίσως κάποια ανώτερα όντα στο μέλλον ν´ αλλάξουν τον κόσμο. Εδώ και οι ´Αγγελοι ακόμα έγιναν διάβολοι.

Κάτι θα γνώριζε και ο μεγάλος ΣΟΦΟΚΛΗΣ, τουλάχιστον γιά τον εδώ κόσμο, γι´ αυτό που είπε...
▪ Πολλὰ τὰ δεινὰ κοὐδὲν ἀνθρώπου δεινότερον πέλει.
▪ Πολλά τα δεινά στο κόσμο μα απ' τον άνθρωπο κανένα δεινότερο.

Καλή σου Χρονιά και υγεία γιατί σε λίγο μόνο αυτό θα μας σώζει.
**Ηώς**
05-01-2012 @ 18:11
σήμερα ένας "καταξιωμένος", συμβιβασμένος, βολεμένος, κενός περιεχομένου και να φαντάζει ... κοσμικός ποιητής Φανφάρας....

ας είν''καλά οι εκδόσεις οι προβολές και οι κοσμικές ''συν-διαλαγές''
Κατερινιώ... ::hug.::
ALIROS
05-01-2012 @ 18:35
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο