Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131305 Τραγούδια, 269579 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 ξεχασμένο παιδί
 
Πώς χάνεται η φλόγα αργά;
Σαν καίει ότ’ είχε να κάψει
Κι η θέρμη κρυφά στα κλεφτά
Αρπάζει αυτά που ΄χε τάξει

Πώς σβήνουν γοργά τα φιλιά;
Στα χείλη και γίνονται πάχνη
Που έρωτας σαν τη φωτιά
Πυρπόλησε κι άφησε στάχτη

Στο στόμα παγώνει η λαλιά
Τα μέλη ακίνητα πάθη
Αλύγιστα αγάλματα πια
Στου χρόνου να στέκουν τα βάθη

Κι εσύ ξεχασμένο παιδί
Ματώνεις τ’ απύθμενα βράδια
Μονάχο αγκαλιά τη κραυγή
Που σκίζει ξανά τα σκοτάδια

Ζητάς τη χαμένη πνοή
Στα μάτια να δώσει τα άδεια
Το μπλε τ’ ουρανού, μα το γκρι
Να σβήσει στο βλέμμα για πάντα

Να γίνει αυτή η φυλακή,
Το ξόρκι σαν λύσει τα μάγια,
Γλυκιά αγκαλιά τρυφερή,
Το γέλιο η χαρά και τα χάδια

Ρωτάς κι απαντάς, δεν μπορεί
Το δρόμο θα βρω απ’ τα ‘χνάρια
Το ξέρεις, το λένε πολλοί
Αφήνει η ζωή τα σημάδια

Στου δρόμου αν βγεις τ’ ανοιχτά
Το βλέμμα αν ξανά ταξιδέψει
Αν φτάσει η καρδιά στα μισά
Σιμώνει ότι έχει μισέψει




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

..κι είναι η ποίηση η συνείδηση της πράξης..
 
monajia
05-01-2012 @ 10:51
Ρωτάς κι απαντάς, δεν μπορεί
Το δρόμο θα βρω απ’ τα ‘χνάρια
Το ξέρεις, το λένε πολλοί
Αφήνει η ζωή τα σημάδια

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
φλοισβος
05-01-2012 @ 14:15
Πάντα υπέροχος!!!!! Καλή χρονιά φίλε!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Akrivauthority
10-01-2012 @ 16:23
::hug.:: ::hug.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο