| |
[align=center][B][I]Έχω κρύψει τρία πτώματα στο κήπο
τα έχω θάψει και το χώμα είναι νωπό
και φοβάμαι πως τις ώρες που εγώ λείπω
κάποιος θα 'βρει το κρυφό μου μυστικό.
Και ξυπνάω ιδρωμένος και είναι έξι
πάντα κάτωχρος και πάντα τρομαγμένος
κάνω βόλτα μέσ'το κήπο πριν να φέξει
και ο εαυτός μου μου φαντάζει τόσο ξένος.
Ποιές αλήθειες από εμένα άραγε κρύβω
ποιά να έχω μυστικά που ούτε τα ξέρω
και γιατί κάθε φορά που λέω θα φύγω
με τη σκέψη αυτή και μόνο υποφέρω?
Ποιά σκιά με έχει βάλει στη σκιά της
ποιές μορφές όταν κοιμάμαι με κοιτάζουν
ποιά δεν ήθελε να φύγω από κοντά της
πως στα αλήθεια τα όμορφα όνειρα να μοιάζουν?
Ξημερώνει και ο εφιάλτης έχει φύγει
μα το ξέρω πως το βράδυ θα ξανάρθει
και μιά θλίψη πάντα απρόμαυρη με πνίγει
που δε βρίσκω της εξήγησης την άκρη.
Και έτσι γύρω μου όλα τα όμορφα περνάνε
αδιάφορα χωρίς να 'χουν αξία.
Mου ζητάνε μιά ματιά και προσπερνάνε
θυμωμένα που δε δίνω σημασία.
Τρία πτώματα θαμμένα μεσ'το κήπο
να τα βρεί κάποιος μήπως και ησυχάσω
να με ψάχνει ο εφιάλτης και να λείπω
και ότι αξίζει πιά ποτέ μη ξαναχάσω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
