| |
| | Διαδικασιακά, επί προσωπικού |  | | | Υπεράσπισης της Αξιοπρέπειας | | |
Σωτήρης Τσιλ
12-02-12
Διαδικασιακά, επί προσωπικού
Κατ’ αρχήν εκφράζω τη σημαντικότητα της σημερινής ημέρας, όπου οι 300 καλούνται να ψηφίσουν ή να καταψηφίσουν τα Μνημόνια Κατοχής. Στα πλαίσια της ελευθερίας που ελπίζω να έχουμε στη συνέχεια οι πολίτες, θα θέσω σήμερα, τα παρακάτω, επί προσωπικού θέματος.
Επειδή υπάρχουν άνθρωποι, που πιάνονται από λέξεις, όχι για να μελετήσουν τα νοήματα και τις ιδέες, αλλά για να λοιδωρήσουν και να απαξιώσουν ανθρώπους, θεωρώ ότι έχω υποχρέωση να εκφρασθώ, όπως πάντα ενυπόγραφα, επί του προσωπικού θέματος. Υποχρέωση απέναντι στον εαυτό μου, στα παιδιά μου, στους φίλους μου αλλά και στους δημιουργούς του stixoi.
Αναρτώ το παρόν κείμενο εδώ, γιατί οι stixoi, δεν μου επιτρέπουν να προσθέσω άλλα σχόλια, (γιατί υπάρχει αυτόματος κόφτης) στο κείμενο Ξεσηκωθείτε jennyDescription: http://www.stixoi.info/skin/images/bar/myprofile.gif 11/02/2012 @ 08:17
Φυσικά δεν θα απαντήσω στις ύβρεις, αφήνοντας τους αναγνώστες του stixoi να κρίνουν.
ΙΣΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΙΣΟΤΙΜΙΑ
Η λέξη ισότητα, λέξη προσφιλής για χρήση στην πολιτική και την κοινωνία, θεωρώ ότι είναι από τις πιο παρεξηγήσιμες λέξεις. Ο αναγνώστης ας κρίνει.
Αν θέλουμε να τη χρησιμοποιήσουμε ελαφρά τη καρδία, μπορούμε να πούμε τις φράσεις που πουλάνε: Όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι μεταξύ τους, ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών κλπ
Θα μπορούσε να με ρωτήσει ο οποιοσδήποτε που με γνωρίζει και με δικαιολογημένη έκπληξη: Δεν συμφωνείς με αυτά;
Θα του απαντούσα: Ασφαλώς και συμφωνώ.
Τότε;
Η άποψή μου είναι ότι Ισότητα είναι η πλήρης εξίσωση ομοειδών (εξομοίωση) πραγμάτων ή όντων, ως απρόσωπων μονάδων: Ο α είναι ίσος (σαν ίδιος) με τον β και ο β με τον α.
Θεωρώ ότι εννοιολογικά, στις περισσότερες των περιπτώσεων, είναι περισσότερο δόκιμος ο όρος Ισοτιμία.
Ισοτιμία = Ίση τιμή =ίση βαρύτητα, λαμβανομένου υπ όψιν ενός ειδικού, διαφορετικού για την κάθε περίπτωση παράγοντα.
Εμπεριέχει η λέξη Ισοτιμία, την διαφορετικότητα κατά τα άλλα ομοειδών πραγμάτων και όντων και την εξίσωση ισοδυναμίας: α=β επί ειδικό παράγοντα και β=α/ειδικού παράγοντα
Μερικά παραδείγματα
Πολιτικά: Στις εκλογές ο κάθε ψηφοφόρος είναι μόνον μία μονάδα. Είναι ανώνυμος, απρόσωπος πίσω από το παραβάν, αφού ψηφίζει αυτό που ψηφίζει, χωρίς να ξέρει την επιλογή του κανείς και πολύ σωστά βέβαια. Έτσι έχουμε την ισότητα: Ψηφοφόρος α= ψηφοφόρος β= ψηφοφόρος γ= ψηφοφόρος δ= ψηφοφόρος ε κλπ. Εδώ υπάρχει λοιπόν ισότητα.
Ένας έφηβος 18 ετών με υψηλό δείκτη ευφυίας και πολύ ώριμος για την ηλικία του και ο παππούς του με νόσο Αλτσχάιμερ, λογίζονται ως έχοντες ισότητα σαν πολιτικές μονάδες πίσω από το παραβάν, παρόλο το παράλογο του πράγματος. Εδώ ισχύει η ισότητα, γιατί απλώς αυτοί οι δυό λογίζονται απλά, ως απρόσωπες μονάδες ίσες (ψηφοφόρος Α = ψηφοφόρος Β). Υπάρχει η ανοχή αυτή, για προστασία της Δημοκρατίας. Θυμίζουμε και τον ψηφοφόρο, που ήθελε να εξοστρακίσει τον Αριστείδη, γιατί δεν άντεχε το: Αριστείδης ο Δίκαιος.
Τώρα, ένας έφηβος 17 ετών, με υψηλό δείκτη ευφυίας και πολύ ώριμος για την ηλικία του, έχει πολιτική ισότητα με τους ενήλικες και με έναν εντελώς ανώριμο 18χρονο, δηλαδή μπορεί να ψηφίσει; Η απάντηση είναι ΟΧΙ. Απαγορεύεται. Γιατί; Μα γιατί πολιτικά, δεν έχει ισότητα με τον σχεδόν συνομήλικο ανώριμο ή το γέροντα που τά έχει χαμένα και τον πάνε οι συγγενείς να ψηφίσει, δίνοντας έτοιμο το ψηφοδέλτιο.
Εδώ πάει περίπατο η ισότητα. Για τον 17χρονο ή λίγο παρά 18, απαγορεύεται, ενώ για τον λίγες μέρες μεγαλύτερο ηλικιακά, επιτρέπεται. Και αν κάποιος έθετε θέμα πολιτικής ισότητας για αυτόν τον γέροντα που τα έχει χαμένα, θα γινόταν χαμός. Έτσι δεν είναι;
Σχολείο: Ας αφήσουμε το Δημοτικό, το Γυμνάσιο και τις πρώτες τάξεις Λυκείου και ας πάμε στην τελευταία τάξη Λυκείου και το Πανεπιστήμιο. Υπάρχει ισότητα ανάμεσα στον τελειόφοιτο μαθητή ή τον Φοιτητή και τον Καθηγητή; Σε οποιοδήποτε μέρος της γης; Φυσικά και δεν υπάρχει Ισότητα. Μπορεί να υπάρχει ή θα μπορούσε να υπάρχει ισοτιμία.
Οικογένεια: Υπάρχει ισότητα ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας; Δηλαδή οι γονείς είναι ίσοι (με την έννοια της ισότητας) με τα ανήλικα παιδιά τους; Εδώ δεν χρειάζεται απάντηση, γιατί γελάει και το παρδαλό κατσίκι. Ισότητα δεν υπάρχει, αλλά υπάρχει (όταν υπάρχει) ή χρειάζεται βιωματικά να υπάρχει η ισοτιμία.
Θα μπορούσαμε έτσι να συνεχίσουμε και με άλλα παραδείγματα.
Συμπερασματικά υποστηρίζω ότι η λέξη Ισότητα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε απρόσωπες μονάδες, ενώ η λέξη Ισοτιμία, μπορεί να χρησιμοποιηθεί δόκιμα σε μονάδες με πρόσωπο, που έχει αναλογικά για την κάθε περίπτωση, δικαιώματα και υποχρεώσεις.
Δεν μπορεί να έχουν Ισότητα μεταξύ τους, το βρέφος, το παιδί, ο έφηβος, ο ενήλικας, ο ώριμος, ο ανώριμος, ο ανάπηρος στο μυαλό. Μπορούν όμως και πρέπει να έχουν Ισοτιμία, λαμβανομένου υπ΄όψιν του ειδικού παράγοντα για την κάθε περίπτωση. Αλλιώς οι πονηροί ....... θα φέρουν την ισοπέδωση των πάντων, αυτό που επιχειρεί η Παγκοσμιοποίηση.
Σημείωση: Στην υπαρχουσα Δημοκρατία, ο καθένας αποφασίζει με σωστότερα ή λιγότερο σωστά κριτήρια λόγου χάρη να ψηφίσει. Δεν τους αφαιρείται το δικαίωμα να καθορίζουν οι ίδιοι τη ζωή τους, σωστά ή λάθος, αναλαμβάνοντας ή όχι τις ευθύνες τους. Έτσι επιτρέπεται σε μικρά και κατά ορισμένους, «ανάποδα», «μη σωστά», «λάθος» κόμματα να υπάρχουν, να εκπροσωπούνται και να εκφράζονται στη Βουλή, παρά την κριτική και την πιθανή επιθυμία ενδεχομένως μεγάλου ή «σωστού» κόμματος να τα εξαλείψει.
Θεωρώ ότι η Πολιτεία, που την απαρτίζουν και την φτιάχνουν οι πολίτες της, χρειάζεται να προάγει αρχές, αξιοπρέπεια και υπεύθυνους πολίτες, που να την δέχονται έτσι γιατί κατ’ αυτόν τον τρόπο είναι σωστή και να προστατεύουν την υπάρχουσα και αυτή την ιδεατή και προς βελτίωση Δημοκρατική Πολιτεία. Την οποιαδήποτε μεταβολή του πολιτεύματος, έχει το δικαίωμα να την κάνει μόνον ο λαός. Όσοι θεωρούν ότι έχουν πρόταση για βελτιώσεις ή καλύτερο πολίτευμα, ας κάνουν τις απαραίτητες ζυμώσεις με τον λαό, που αυτός και μόνο, τελικά, θα αποφασίσει.
Στην υπάρχουσα Δημοκρατία κατά τις εκλογές, ο πολίτης όταν ενηλικιωθεί χρονολογικά, έχει το δικαίωμα επιλογής κόμματος, ελεύθερα, πίσω από το προστατευτικό παραβάν. Δεν εξετάζεται ποιοι είναι ώριμοι και ποιοι ανώριμοι, δεν τους γίνονται ψυχολογικά τεστ, ώστε να αποκλεισθούν οι τελευταίοι.
Αν κάποιοι αποφασίσουν με τα δικά τους κριτήρια να αφαιρέσουν το δικαίωμα επιλογής από τον όποιο πολίτη ή να τον εξαναγκάσουν να ψηφίσει το ΄΄καλό΄΄ κόμμα και το κάνουν με χρήση της δύναμης της κακής νόμιμης ή παράνομης εξουσίας, τότε έχουμε καλυμμένη ή απροκάλυπτη και άμεση δικτατορία.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Σωτήρης Τσιλ | | | |
|
monajia
12-02-2012 @ 20:25 | ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΩΤΗΡΗ,,,,,,,,,,,,
| | **Ηώς**
12-02-2012 @ 21:26 | Επειδή υπάρχουν άνθρωποι, που πιάνονται από λέξεις, όχι για να μελετήσουν τα νοήματα και τις ιδέες, αλλά για να λοιδωρήσουν και να απαξιώσουν ανθρώπους, θεωρώ ότι έχω υποχρέωση να εκφρασθώ, όπως πάντα ενυπόγραφα, επί του προσωπικού θέματος. Υποχρέωση απέναντι στον εαυτό μου, στα παιδιά μου, στους φίλους μου αλλά και στους δημιουργούς του stixoi.
''μιλάμε με λόγο
ά-Λογο..
όταν η στέρηση καταβροχθίζει τους ουρανούς...
ισο-νομία
ισο-πολιτεία
ισό-τητα
δεν ίσχυσαν ποτέ...
δεν υφίστανται...
κατάλυσις αρχών...''
Φ.Κ
23_12_2011
::yes.:: ::yes.:: πολύ καλή ανάλυση Σωτήρη...καλησπέρα από την αγωνιστική Θεσ/κη! | | Μπούρμπουρ Λίθρας
12-02-2012 @ 22:20 | Η αφορμή να μπουν έτσι τα κόμματα και στα σχολεία.
η ιδέα με βρίσκει αντίθετο.
| | Σωτήρης Τσιλ
13-02-2012 @ 01:00 | "Μπούρμπουρ Λίθρας
12-02-2012 @ 23:20 Η αφορμή να μπουν έτσι τα κόμματα και στα σχολεία.
η ιδέα με βρίσκει αντίθετο."
Και εγώ δεν συμφωνώ να μπαίνουν κόμματα στα σχολεία. Διότι μπορεί να ποδηγετούνται οι μαθητές.
Η μικροκοινωνία του σχολείου μπορεί να βοηθήσει τους μαθητές να στηρίζονται στις δικές τους δυνάμεις, να ζούν την φιλία και να μαθαίνουν να δρουν συνεργατικά. Την πολύτιμη εμπειρία τους αύριο θα την μεταφέρουν στην ίδια την Κοινωνία. Και μπορούν τότε, έχοντας τη σχετική προπαίδεια στη μικροκοινωνία του σχολείου, να ασχοληθούν με την πολιτική και τα κόμματα.
Αναφορικά με το θέμα ισότητας μαθητή καθηγητή, το θεωρώ εκτός σοβαρής συζήτησης.
Όσον αφορά την ισοτιμία, είναι άλλο πράγμα. Διότι στη θετική έκφραση, ο καθηγητής βοηθά, ο μαθητής παίρνει, σε πλαίσιο αλληλεπίδρασης, εφ όσον υπάρχει σεβασμός του ενός προς τον άλλο, λαμβάνοντας υπ όψιν τις ιδιεταιρότητες μαθητή καθηγητή. Ας θυμηθούμε τα δικά μας μαθητικά χρόνια, που με άλλους καθηγητές είχαμε θαυμάσια σχέση και τους αγαπούσαμε και με άλλους η σχέση μας ήταν άσχημη και οι σχέσεις κακές. | | **Ηώς**
13-02-2012 @ 14:32 | ''Την πολύτιμη εμπειρία τους αύριο θα την μεταφέρουν στην ίδια την Κοινωνία.....''
ο πρωταρχικός του σχολείου ρόλος ειναι αυτός...''κοινωνικοποίηση''...από την κατώτατη βαθμίδα έως τα χρόνια του Λυκείου...μέσω της αλληλεπίδρασης...παιδιών -παιδιών και παιδιών-δασκάλων...
όσον αφορά την ''ισότητα''εδώ πλέον θεωρώ ότι είναι θέμα σεβασμού αλλήλων....σεβασμός προς τον μαθητή σαν 'Ατομο κι αντίστοιχα γιατί όλα καλλιεργούνται...κι αυτό ξεκινάει βασικά από την οικογένεια...
| |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
