| |
Τιποτα δεν βγαινει πια απο αυτο το στυλο
Οι λεξεις σταματανε και κοιταω το κενο
Τα λογια περιττα γι αυτον τον κοσμο που ζω
Μελανι δεν αξιζει να χυθει στο λευκο μου χαρτι..
..Μουντζουρα θαναι οτι γραψω οτι κιαν πω
Τον κοσμο δεν θ'αλλαξω οσο κι αν προσπαθω
Οσο τα φωτα ειναι σβηστα κι ο κοσμος τυφλος
Τοσο η καρδια μου παιρνει φωτια Θε μου πως γινεται αυτο?
..Κανενας να μην θελει τον διακοπτη ν'ανοιξει
Κανενας να μην θελει το φως μηπως και ερθουν σε ριξη
Μηπως και διχαστουν οι ανθρωπινες σκεψεις
Θαρρεις πως μας θελουν τυφλους μα εχουμε ολοι μας παιξει..
...Εχουμε ολοι μας ρολο σ'αυτο το παιχνιδι
Οσο κι αν μετανιωνεις το κακο εχει γινει
Οταν δωροδωκηθηκες με λιγα ''αθωα'' λεφτα
Οταν τα ματια σου ειδαν ψεματα που σφραγισες σαν μυστικα
...Μου λες πως εχεις οικογενεια παιδια να μεγαλωσεις
Τωρα που μεγαλωσανε τι εχεις να τους δωσεις?
Τα ψιχουλα που δινουνε σε σενα οι ''καλοι'' σου?
Ποιο απ'τα τοσα μυστικα που φυλαξες θα σωσει τη ψυχη σου??
..Εδω ολα τωρα παιζονται ανοιξε τα χαρτια σου
Χερι με χερι φτιαχνουμε για σενα τη θηλια σου..
Εργατες ολοι ειμαστε σ'αυτη την κοινωνια
ΜΑ η δουλεια μας ειναι ν'ακουστει η λεξη ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
