| |
ζήσαμε τόσα μαζί
αχ πώς τα φέρνει έτσι η ζωή
γιατί, τώρα είμαστε δύο ξένοι
αχ, κανείς δεν με καταλαβαίνει
δεν θα σε ξεχάσω ποτέ
για όσο ζω και αναπνέω
πάντα μαζί θα είμαστε
πάντα εδώ θα μένω
ταξιδεύω σε ξένους κόσμους
και θυμάμαι το ξεχασμένο παρελθόν
αναρωτιέμαι πώς είναι να ζεις στους υπονόμους
και κάνω σενάρια για το πώς είσαι στο παρόν
χωρίς εσένα δεν μπορώ να ζήσω
κι αν τύχει κάπου να σε αντικρύσω
απ'την άλλη αμέσως γυρίζω
για να μην δεις πως για σένα δακρύζω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
