Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Σχολική Αίθουσα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130585 Τραγούδια, 269418 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Σχολική Αίθουσα
 
Θα ξαναγυρίσω εκεί χωρίς ρυτίδες, μετά από έναν ύπνο βαρύ και συνεχόμενο
Στους δρόμους και τα στενά που μεγάλωσα, στα θρανία μου
Σαν να είναι σήμερα η μέρα του σχολείου... Σήμερα να ξημερώσει Πέμπτη δημοτικου...

Δεν υπάρχει πιο άβολο πράγμα από μία αίθουσα σχολέιου,
Δεν αισθάνεσαι ποτέ ευχάριστα εκεί μέσα,
Και όταν βγεις σε ενοχλέι τόσο πολύ η νοσταλγία...

Πότε θα γίνω νέος; Από παιδί ήμουν τόσο γερασμένος,
Και ένιωθα ότι ο πλανήτης βρίσκεται στις πλάτες μου
Ακόμα το νιώθω, νιωθω πως όλοι χρειαζονται τη βοήθεια μου
Κανένας δεν με αναπάυει, γεννήθηκα πατέρας όλου του κόσμου...
Κανένας δεν θα μου γιατρέψει τις πληγές
Κανένας δεν θα μου κάνει τα χατήρια

Όταν κάνω τις δουλειές μου νιώθω υπερήφανος και μόνος
Κάνω κάτι που ποτέ κανένας άλλος δε θα το κάνει για μένα

Άραγε τι θα κάνει η κόλαση σε έναν άνθρωπο τόσο κακοδιάθετο;
Θα συνεχιστεί απλός αυτή η αναλογία χαράς θλίψης;
Θα συνεχιστεί αυτή η πνευματική μοναξιά;
Τι συμφορά να περιμένω ή τι χαρά;
Νιώθω ήδη τόσο γεμάτος μελαγχολία που τίποτα αλλο δεν χωράει στην ψυχή μου...

Όταν ακούω κακά νέα νιώθω μια έντονη εσωτερική ανατριχίλα
Νιώθω σαν προφήτης κακών που επαληθεύεται
Μέχρι πότε;



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

I have absolutely no pleasure in the stimulants in which I sometimes so madly indulge.
 
monajia
01-03-2012 @ 20:24
ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ...................

::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
despoina lira
01-03-2012 @ 21:24
::up.:: ::up.:: ::up.::
vero_
01-03-2012 @ 21:32
Νιώθω πως με αντιπροσωπεύει.. Δεν ξέρω εαν η σχολική εικόνα ήταν τυχαία η σκόπιμη αλλά μπορώ να τα τοποθετήσω σωστά έτσι όπως τα έθεσες με τη δική μου λογική.
Σαν μια τσουλήθρα σε παιδότοπο που χάνει τη χαρά του μόνο και μόνο που δυσκολεύεται να ανεβεί ξανά...

::rol.:: ::up.::
μπρουχίτα
01-03-2012 @ 21:46
κάποτε ένας γέρος μου είχε πει,
πως έγινε νέος όταν γέρασε..
(όχι με αυτά τα λόγια ακριβώς, αλλά αυτό εννοούσε)..
και ήταν πολύ λυπημένος,
γιατί παρ' όλο που είχε γίνει νέος,
ο χρόνος δεν τον άφηνε να αντιδράσει σα νέος..
επίσης μου είχε πει, ότι θα ήμασταν ευτυχισμένοι,
αν είχαμε λίγη από τη σοφία των μη ανθρώπων,
που δεν περιμένουν τα καλά ή τα κακά τού μέλλοντος,
αλλά εμπιστεύονται μόνο το τώρα..
νομίζω ότι αυτή η ιστοριούλα ταίριαζε σε αυτά που έγραψες..
Vincent
01-03-2012 @ 21:56
Βερόνικα το γραπτό αυτό το είδα σε όνειρο και το έγραψα μόλις ξύπνησα, επομένως η εικόνα ήταν αυθόρμητη δεν έχει συμβολισμό και το έπιασες σωστά.

Μπρουχίτα, αυτό που έγραψες είναι υπέροχο, δυναμωτικό και επουλωτικό για την μαυρίλα μου.. Δεν ζούμε το τώρα πράγματι, νομίζω ότι η πλειοψηφία αυτών που γράφει ζει στο παρελθόν και το μέλλον..
Vicky mouse
01-03-2012 @ 23:20
Νιώθω ήδη τόσο γεμάτος μελαγχολία που τίποτα αλλο δεν χωράει στην ψυχή μου...
κι εμένα με ανατριχιάζει αυτή η φράση.....
::cry.:: ::theos.:: ::cry.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο