| |
Μας μούσκεψε ο ιδρώτας του καιρού
Μας πότισαν οι στάλες της βροχής
Μα νιώθεις την ανάσα του κορμιού
Κουράστηκε ο χειμώνας μας νωρίς
Σαν μια ασπρόμαυρη φωτογραφία η ζωή
Κι ένα χαμόγελο πλατύ με μαύρο φιόγκο
Σαν ένα όνειρο που ψάχνει να κρυφτεί
Μα δεν χωράει πουθενά στο γκρίζο φόντο
Σαν μια ομπρέλα που ξεχάστηκε κλειστή
Και έχουν σκουριάσει το πανί κι οι μεντεσέδες
Ό,τι γεννιέται μας γυρίζει στην αρχή
Και έτσι ανθίζουν οι ζωές σαν μενεξέδες
Μας τρόμαξε ο κρότος της σιωπής
Μας γέμισε εγκαύματα η φωτιά
Δεν φτάσαμε στο τέλος της γιορτής
Αργήσαμε απλά και είναι αργά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
