| |
ανακρούω πρύμναν , θα πει οπισθοχωρώ
όχι γιατί φοβάμαι το μπροστά
-έτσι κι αλλιώς για ένα μπροστά κινήσαμε όλοι
απ' την αφετηρία της γεννήσεώς μας-
μα γιατί θέλω που και που να επιστρέφω στις απαρχές,
στης εφηβείας τους χρόνους τους ατιθάσευτους
να προσποιούμαι πως τώρα το σώμα μου ξυπνά
και νιώθει τους χυμούς τους
να υποκρίνομαι πως έχω σχέδια ολοκαίνουρια
και πως υπάρχουν βάσιμες ελπίδες ευοδώσεώς τους
δίχως τη επίγνωση που έρχεται μοιραία με τα χρόνια
πως πίσω από κάθε καινούριο σχέδιο
καραδωκεί η ωμιστή ματαίωσις
ανακρούω πρύμναν, όχι γιατί φοβάμαι το μπροστά
μα γιατί θέλω, έχω για ελάχιστο,
έστω για όσο διαρκεί τούτο το ποίημα μόνο
να νιώσω ανυποψίαστος...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
