| |
| | Σαν τι να πουν |  | | |
Σαν τι να πουν τα μάτια
που δεν έστρεψαν τον ουρανό να ειδούν.
Τα σύννεφα που αντάριασαν στη ξηραμένη γη σου
και τώρα-άλλους ονειρόκηπους οι στάλες τους νοτίζουν.
Το κύμα το αλαργινό, το πολυταξιδεμένο
που ξεψυχά στην αμμουδιά, τελειώνοντας το διάβα του
στου ονείρου το ταξίδι.
Σαν τι να πουν τα τρένα
που σ' όποιον σταθμό κι αν πέρασαν, επιβάτη δεν επήραν.
Τα απροστάτευτα της νιότης σου πουλιά, που απ' τα κλουβιά τους πέταξαν
κι έξω απ' το παραθύρι σου, το θάνατο τους βρήκαν.
Τα έπιπλα κι οι πίνακες, που σαν φέρετρα απομείνανε
στολίζοντας σπίτια ερημωμένα.
Σαν τι να πουν οι έρωτες
που αν και ανεκπλήρωτοι, εκπλήρωσαν το σκοπό τους.
Τα λερά προσκέφαλα, που βρώμισαν
στεγνώνοντας πρόσωπα σε αγωνία.
Και μια ευαίσθητη ψυχή, που τη θανατική της ποινή
με τη σιωπή της έχει επιλέξει...
Που όλα τα γύρω μαρτυρούν, σαν τι να θέλουν να σου πουν
χωρίς να πούνε λέξη!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Απαισιόδοξος είναι αυτός που έχει εμπειρία στην αισιοδοξία! | | | |
|
monajia
07-03-2012 @ 20:46 | ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ.....................
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | citizen
08-03-2012 @ 22:21 | α ρε Γιάννη! παντου νοσταλγία,ανεκπλήρωτο και πικρία!
δυστυχώς ετσι ειναι...
σ αυτό το ντουνιά η χαρά ειναι ειδος εν ανεπαρκεία...
τι μπορείς να κανεις όμως; ο καθένας κραταει το χαρτί του
Ωραίο ποίημα,σε χειροκροτώ αλλα ξερεις τι περιμένω...αυτό που θα με κανει να σκασω στα γέλια...
::up.:: ::theos.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
