Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131426 Τραγούδια, 269602 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 φτερουγες
 
Αφου ολα εχουν ειπωθει
και επιστρεφουμε στην μητρα που μας φτυνει
θα 'θελα καποιος να μας πει
τι σοι πλασματα ειμασταν πριν την δινη
Πεταγαμε αληθινα , αυτο κι αν το θυμαμαι!
μεσα σε κοσμους ομορφια , χαμενοι κι οχι παλι
πως να μην θελεις κι αλλα χρωματα...
στους Γαλαξιες αναμεσα ρεεις...
Κουραστηκες ψυχη;
H γεννηση των αστεριων !
Μανα με γνωριζες πιο πριν;
-Τιμονευε ... τιμονευε!
Διακοπες στην Γαια ...
γαλαζια σφαιρα με ασπρα συννεφα
κι εικονες ανθρωπων
το ταξιδι των ψυχων στα βαθη αυτου του Συμπαντος
να ξαποστασει ηθελε , να νιωσει την αισθηση του Χρονου
πριν φτασει εκει που αφριζει το Φως
Τις μαυρες ρουφηχτρες του πονου αποφευγε
εκει που αρρωστες ψυχες στηνουν παγιδες
γιατι η ψυχη πεθαινει μονο , οταν σε Ηλιο πεσει
ψευτικο η αληθινο... μα χαιρετε σαν κανει το σωστο
τι σοι πλασματα γιναμε;
...

Γυμνος απο εικονες και σχηματα
ησυχαστης
της μεθεξης τ' αναρχοαυτονομα
αναρχοαυταρχικα θωρει
τα σχετικα , πετωντας στα απολυτα
μα παλι , ακομα κι αυτα δεν οδηγουν στο Ενα;
Μετατοπιζοντας τα ορια... ξανα και ξανα
να ξεφυγει απ' την βαρυτητα
του σκοταδιου την πραγματικοτητα
η πτηση του Ικαρου αναβαλλεται και παλι
λογω του εγκλωβισμου της στις χρυσαφενιες ακτινες
των αισθησεων και της Χρυση Αυγης
τι σοι πλασματα γιναμε;
...

Διαισθανθηκε το απειρο , φτερουγισε ως τα ουρανια
σταθηκε για μια στιγμη μοναχα , θαυμαζοντας την φαινομενικα
ασαλευτη αιωνιοτητα , την τρυπησε τρυπωνοντας σαν τον κυκλωσαν
οι ρυτιδες του Χρονου
τον αφησαν να περασει βλεποντας πισω του τα γηινα να φλεγονται
Φωτισε πυρινος την σκοτεινη υλη
μ' ενα φως διαφανο σχεδον , που δεν ταραξε το σκοταδι

Ενηλικας ενιωσε την κλωτσια να του σπαει πλευρα , γρυλισε
ο φωτεινος του εαυτος μεταβληθηκε σε φυσικο
σχιζοντας το χαρτοκουτο που τον φιλοξενουσε
τρομαζοντας τα φασιστακια που τον ψαχουλευαν για ωρα
βλεποντας τον ... κυανο για μια στιγμη
πιστεψαν οτι τον τελειωσαν και τραπηκαν σε φυγη
Το πανι που σερνε μαζι του τυλιξε σφιχτα ενα γυρω
εβηξε φτυνοντας λιγη χολη κι αιμα
ο κοσμος προσπερνουσε
χαμογελουσε
πονουσε...
μ' ακομα πετουσε
Πεινουσε...
στην βιτρινα η εκπομπη μαγειρικης
ζητουσε απ' ολους να προσπαθησουν ξανα και ξανα
μεχρι να πετυχουν
δανειστηκε κι αυτος λιγο λαδι , αλευρι , γαλα , αυγα
και μελι.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κανεις δεν ξερει εντελως,τι ειναι εκεινο που του δοθηκε να γραψει ( Μπορχες)
 
Αστρογιογγι
29-03-2012 @ 12:50
http://www.youtube.com/watch?v=ThqUJfwrg3o
monajia
29-03-2012 @ 14:00
::up.:: ::up.:: ::up.::
poetryf
29-03-2012 @ 22:02
Ναι, ναι...διακοπεύουμε εδώ, πριν το μεγάλο ταξίδι!
Γιόγγι μου ::hug.::
φλοισβος
30-03-2012 @ 12:33
Υπέροχο ποιητικό ξέσπασμα....

**** Λατρεύω το logo σου!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Αστρογιογγι
03-04-2012 @ 22:43
http://www.youtube.com/watch?v=tvu-vVzL4eA&feature=player_embedded#!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο