stixoi.info: Τον καιρό του μεγάλου σκοτωμού

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Τον καιρό του μεγάλου σκοτωμού

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130382 Τραγούδια, 269363 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Τον καιρό του μεγάλου σκοτωμού

Και να που μείναμε μόνοι
εδώ που πέρασαν πολλοί.
Ζεσταινόμαστε πια ο ένας με το χνώτο του άλλου
και με την ελάχιστη κουβέρτα της ύπαρξης.

Ιδιωματισμοί ενός μυαλού ποιητικού κατά τ’ άλλα.

Σου είχα μιλήσει για αγάπη
τον καιρό του μεγάλου σκοτωμού.
Πιανόσουν από τους κρίκους των φλεγόμενων λέξεων
κι ύστερα μου’ δειχνες τα τσουρουφλισμένα σου χέρια.

«Η αγάπη αφήνει σημάδια από στάχτη» -σου είχα πει.
Οι άλλοι περνούσαν βιαστικοί και βιασμένοι.
Οι στάσεις των λεωφορείων
τέλειωναν και ξανάρχιζαν
κάθε τέταρτο με το χτύπημα του εισιτηρίου.

Κατεβήκαμε, θυμάμαι
κάπου στο τέλος του κόσμου

Αποσπασμένοι από όλους και όλα.

Εσύ κοίταζες τη βροχή .
Μετρούσες τις στάλες στα γαλόνια της χούφτας σου.
Νωρίς που βράδιασε, είπες.

Εγώ μετρούσα το αστραπόβροντο
-ἐνα δράμι θεός ξημερώθηκε-
Κι ύστερα μύριζα τον καπνό
απ’ το φουγάρο της σκέπης.

Κοιταχτήκαμε αρκετά.
Μιλήσαμε ελάχιστα.

Τον καιρό του μεγάλου σκοτωμού, λίγα είναι τα λόγια.
Μόνο η αγάπη σπινθήριζε μέσα απ’ την κάπα ενός ζητιάνου.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 12 Στα αγαπημένα: 3


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.

Ηώς 03-04-2012 @ 23:49	«Η αγάπη αφήνει σημάδια από στάχτη» ................ ::love.:: δεν έχω λόγια!!!!!!!
psixopedi 04-04-2012 @ 00:01	το ποίημα σου είναι καταπληκτικό.......
citizen 04-04-2012 @ 07:12	Κατεβήκαμε, θυμάμαι κάπου στο τέλος του κόσμου ......................................................... Εσύ κοίταζες τη βροχή . Μετρούσες τις στάλες στα γαλόνια της χούφτας σου. Νωρίς που βράδιασε, είπες.
monajia 04-04-2012 @ 07:19	Σου είχα μιλήσει για αγάπη τον καιρό του μεγάλου σκοτωμού. Πιανόσουν από τους κρίκους των φλεγόμενων λέξεων κι ύστερα μου’ δειχνες τα τσουρουφλισμένα σου χέρια. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
poetryf 04-04-2012 @ 11:14	Τον καιρό του μεγάλου σκοτωμού.... http://www.star.gr/Pages/Ellada_Kosmos.aspx?art=38091&artTitle=sok_aftoktonise_stin_plateia_syntagmatos Ελλάδα 2012, κρίμα.... ::no.::
Δρεπάνι 04-04-2012 @ 12:16	Και να που μείναμε μόνοι εδώ που πέρασαν πολλοί. Ζεσταινόμαστε πια ο ένας με το χνώτο του άλλου και με την ελάχιστη κουβέρτα της ύπαρξης. Ιδιωματισμοί ενός μυαλού ποιητικού κατά τ’ άλλα. Πολύ ωραία το διατυπώσατε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
αντικλείδι 04-04-2012 @ 15:33	τι να πει κανείς Αθανασία ! εσύ το αποτύπωσες με την πένα σου ................
ΑΝΑΜΠΕΛ 04-04-2012 @ 16:40	Κοιταχτήκαμε αρκετά. Μιλήσαμε ελάχιστα. Τον καιρό του μεγάλου σκοτωμού, λίγα είναι τα λόγια. Μόνο η αγάπη σπινθήριζε μέσα απ’ την κάπα ενός ζητιάνου. !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΜΆΡΕΣΕΙ ΠΟΥ Η ΑΓΑΠΗ ΣΠΙΝΘΗΡΙΖΕΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΕΤΣΙ. Μ'ΑΡΕΣΕΙ Η ΑΓΑΠΗ-ΖΗΤΙΑΝΟΣ Μ'ΑΡΕΣΕΟ ΑΥΤΗ Η ΚΑΠΑ ΤΟΥ ΖΗΤΙΑΝΟΥ!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΚΑΙ ΤΙ ΔΕΝ ΕΓΡΑΨΕΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ 04-04-2012 @ 17:15	::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
ALIROS 04-04-2012 @ 17:49	Τον καιρό του μεγάλου σκοτωμού, λίγα είναι τα λόγια. Μόνο η αγάπη σπινθήριζε μέσα απ’ την κάπα ενός ζητιάνου. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ 04-04-2012 @ 20:43	Ωραίο! ::hug.::
στίχος 06-04-2012 @ 13:04	..με την αύρα του Ρίτσου.........!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο